گزارش برنامه

تاریخ : 19-1-1401 تعداد: ده نفر وسیله نقلیه: شخصی هوا: آفتابی همراه با شدیدترین ریزگرد زمین: خشک بجز روی قله نحوه دسترسی به  قله طلوع: پس از تجمع در نقطه ای در شرق تهران، در ساعت 5.30 صبح روز جمعه به سمت جاده آبعلی حرکت کردیم. در ساعت 6.30 به کنار راهدارخانه آبعلی رسیدیم. توضیح آنکه راهدارخانه آبعلی قبل از پیست آبعلی (بعد از رستورانی به نام باغ بهشت ) می باشد. ماشین ها را همانجا جلوی راهدارخانه آبعلی پارک کردیم. پس از عبور از عرض جاده ، از دره کوچکی بالا رفتیم. راهی را با جهت غرب به شرق انتخاب کردیم که در چند نقطه جاده خاکی را قطع میکرد. (جاده ای که تا بالا امتداد می یابد). با همین جهت خود را به یال اصلی با سمت جنوب به شمال و شمال شرق رساندیم. محل صرف صبحانه در مسیر قله طلوع قبل از رسیدن به یال اصلی سبزه زار مسطحی وجود دارد. در ساعت 8.30 در این قسمت صبحانه را صرف کردیم. یال صعود به قله شیب ملایمی دارد. آخرین شیب نه چندان طولانی زیر قله طلوع،  شیب تندی دارد. رسیدن به قله سراستخر یا طلوع در ساعت 10.40 به بلندترین نقطه قله می رسیم که جی پی اس عدد 3205 متر را نشان میدهد. شاخصه آن یک ستون باریک بتنی شکسته است. پس از آن به نقطه ای پایین تر و واقع در شمال غرب قله اصلی رفتیم که تابلوی طلوع بر روی آن نصب شده است. از ساعت 11 به مدت یک ربع در کنار تابلوی طلوع به عکاسی پرداختیم. متاسفانه باد شدید و ریزگرد فراوان امکان استراحت بیشتری را از ما گرفت. مسیر برگشت ما منطبق بر مسیر رفت بوده است. در ساعت 13 به همان چمنزار محل صرف صبحانه رسیدیم و نهار را صرف کردیم. در ساعت 14 به کنار ماشین ها رسیده و در ساعت 15 برنامه در نقطه مبدا پایان یافت. سایر توضیحات صعود به  قله طلوع: * در مسیر آب یافت نمیشود *در سمت چپ ابتدای مسیر صعود ساختمان بزرگ ویلایی در دامنه کوه ساخته شده است. *به علت وجود ریزگرد بی سابقه در هوا، بجز هاله ای بسیار محو از دماوند و گل زرد هیچ قله دیگری در هوای آفتابی دیده نمیشد. *در برگشت به ترافیک متداول عصر جمعه هراز برنخوردیم. *قله دیگری هم - البته کوتاهتر-به نام لانه عقاب در شمال غرب این قله قرار دارد . گروهی کوهنورد از مجاورت دره گل زرد و امام زاده آن در حال صعود به آن بودند. *مسیر های دیگری نیز برای صعود قله سراستخر یا طلوع وجود دارد که میتوان روبروی پیست آبعلی و شهرک برق را نام برد.          

تاریخ: دوشنبه مورخ نهم اسفند ماه هزار و چهارصد وسیله نقلیه: شخصی تعداد:  هشت نفر هوا: صاف و کمی سرد در ارتفاعات بالا زمین:  تا صد متری پناهگاه خشک و پس از آن ، برف پرحجم و سفت نحوه دسترسی به پای صعود قله الوند در ساعت 5 صبح روز دوشنبه با دو دستگاه وسیله نقلیه شخصی از دو نقطه در شمال غرب تهران، به سمت اتوبان ساوه- همدان حرکت کردیم. در ساعت 9:15 به میدان گنجنامه رسیده و پس از عبور از گیت ورودی ، ماشین ها را در طبقه اول ( بالای همکف) پارکینگ نیمه کاره و طبقاتی مجموعه تله کابین پارک کردیم. این مجموعه دارای تله کابینی در حال بهره برداری است که تا پناهگاه و  پیست اسکی مجاور آن میرود. ساختمانی  است 5 طبقه که چند آسانسور و چندین سرویس بهداشتی تمیز در طبقه چهارم آن هست. در گوشه سمت چپ (جنوبی) این ساختمان ، راه صعود به پناهگاه از مسیر کاملا پاکوب و پهن و از زیر یک تابلوی بزرگ آغاز می شود. در سمت چپ این ورودی نیز آبشار و سنگ نوشته گنجنامه قراردارد که مورد بازدید علاقمندان قرار میگیرد. در ساعت 10صبح پس از تعویض لباسها و کمی تعلل از زیر تابلو (مطابق عکس فوق ) صعود خود را آغاز نمودیم. در نیمه راه مسیر چشمه ای قرار دارد که آبی از لوله های آن جاری است و در مسیر پاکوب های فرعی می باشد. حدود یکصد متری پناهگاه، گردنه تخت و کوچکی است که منظره شهر همدان از آنجا دیده میشود. بستر مسیر یخی است و ما با احتیاط از آن عبور کرده و در ساعت 11:15 به ابتدای دشت میشان و پناهگاه میرسیم. مشخصات پناهگاه در مسیر صعود به قله الوند ارتفاع تقریبی آن 2700 متر است ( ارتفاع پارکینگ گنجنامه 2230 متر است). پناهگاه امکانات خوبی دارد. برق شبکه ، گرمایش (شوفاژ)، آب ، سالن بزرگ غذاخوری که میعادگاه کوهنوردان همدانی است. متصدی آن آقای خوش اخلاقی است به نام حاج عباس که شماره تماس ایشان 09188188806 می باشد. در سالن غذاخوری غذا هم سرو می شود. غذاهایی شامل انواع کنسرو های گرم شده، لوبیا، عدسی ، نیمرو و انواع نوشیدنی های گرم و سرد شامل (نسکافه، کاپوچینو، چای و انواع نوشابه ها). هم در طبقه پایین و هم در طبقه بالا که خوابگاهها را شامل میشود ، به تعداد کافی سرویس بهداشتی تمیز وجود دارد. خوابگاهها شامل یک سالن گرم با تعداد زیادی تخت دو طبقه همراه با تشک و پتو به تعداد کافی ، یک سالن مفروش و گرم و یک اتاق به ابعاد 4*4 می باشد. ما از تهران از طریق تماس تلفنی با حاج عباس برای شب مانی رزرو کرده بودیم. اگرچه در وسط هفته (به علت تعطیلی روز بعد ) خلوت بود، ولی برای آخر هفته هماهنگی قبلی ضرورت دارد. در ساعت 11.45 به قصد صعود قله الوند ، حرکت خود را آغاز کردیم. گرچه مسیر با صعود های قبلی تا حدودی مشخص بود ولی ما نیز ناگزیر از برفکوبی در برف تازه بودیم. در بعضی قسمت ها تا بالای ران در آن فرو میرفتیم.…

  تعداد:۱۱نفر تاریخ:ششم اسفند ماه سال هزار و چهارصد (جمعه) هوا:معتدل زمین:به جز قسمتهای کمی بقیه خشک نحوه دسترسی به یال صعود قله سولدار درساعت ۶:۱۵ صبح ماشینهای سواری را درانتهای خیابان معین(درامتداد بزرگراه اشرفی اصفهانی) پارک میکنیم. وحرکت خودرا ازراه شیبدار وخاکی کنارساختمان دردست احداث روبه بالا آغازمینماییم. دره ای درروبرو ودو یال درطرفین آن قرار دارد که ما از یال سمت راست صعود نمودیم. محل صرف صبحانه در مسیر قله سولدار جاده خاکی درچندنقطه این یال راقطع میکند . مادرقسمتی ازمسیر پس ازتابش خورشید،صبحانه راصرف نمودیم. اما درقسمتی دربالادست ونزدیک قله ،یال رارها نموده وبه قصد دیدن تنهاچشمه مسیر ، جاده راکه به سمت دامنه های روبه شرق قله میرفت برای ادامه مسیر انتخاب نمودیم . این قسمت ازمسیر به دلیل زاویه تابش خورشید پوشیده ازبرف بود که کمی موجب کندی سرعت ماشد. محل چشمه در مسیر قله سولدار درقسمتهای آخر جاده،درست قبل ازآنجا که دوباره به صورت مارپیچ(ابتدا به سمت چپ وبعدا"به سمت راست) ادامه می یابد اتاقکی قراردارد که آب تمیزی نیز ازلوله ای درداخل آن جاری است. وارداتاقک شده وکمی آب باخود برداشتیم . صعود به قله سولدار سپس کمی جلوتر بارهاکردن جاده مستقیما"خود رابه روی یال ودرساعت ۱۰:۴۵ قله رساندیم. پس ازحدود ۲۵دقیقه استراحت برروی قله،راه برگشت رامستقیما"ازروی یال به سمت پایین درپیش گرفته ودرساعت۱۳:۳۰به کنارماشینهایمان رسیدیم.  

گزارش برنامه صعود بقه قله ورجین تاریخ اجرای برنامه : 29 بهمن ماه سال هزار و چهارصد تعداد:10نفر وضعیت هوا:سرد وهمراه با بارش خفیف برف زمین: در ارتفاعات پوشیده ازبرف وسیله نقلیه: شخصی ابتدای حرکت جهت صعود قله ورجین درساعت ۵:۳۰ ازشرق تهران به سمت لواسان وشهر گلندوئک به راه افتاده وازطریق خیابانهای ورجین(۱و۲) تا گیت بسته محیط بانی که درانتهای جاده قراردارد رفتیم. درساعت ۶:۱۵ازکنار گیت وارد ادامه جاده خاکی درداخل محدوده حفاظت شده رفتیم. پس ازعبور ازکنار ساختمان سفید رنگ تلنبه خانه ،یال روبرورابرای صعود انتخاب کردیم شیب تندی دارد اما نزدیک ترین مسیربرای رسیدن به قله هست. ابتدا کمی ازداخل دره میرویم اما پس ازپایان جاده خاکی-که برای تعلیف حیوانات وحشی تابالاترکشیده شده-خودرابه بالای یال سمت چپ میرسانیم. محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله ورجین کمی بالاتر درساعت۷:۳۰صبحانه رادرقسمتی کنار بوته ها به مدت نیم ساعت صرف میکنیم. همان یال راامتداد داده وسپس درارتفاع۲۶۴۰متری کنار درخت سروکهنسالی استراحت میکنیم. کمی بالاتر به مسیرتقریبا"مسطح روی یال میرسیم که فاصله ای نسبتا"زیاد باقله دارد وبسترآن هم پوشیده ازبرف است. درساعت۱۰:۴۵ به قله میرسیم. پس ازبیست دقیقه توقف ازهمان مسیر به پایین برمیگردیم ودرساعت ۱۴ سوارماشین هامیشویم. سایر توضیحات جهت دسترسی به قله ورجین *آنتن موبایل درطول مسیر برقراراست. *مسیرفاقدآب است وآب موجوددرابتدای مسیر برای ویلاهای پایین دست انتقال داده شده است. سعی کردیم بدون ایجادسروصدا آرامش حیوانات رابهم نزده ودریک خط پاکوب حرکت کنیم تالطمه ای به پوشش گیاهی دامنه هاواردنشود

تاریخ: پنجشنبه۲۸آبان تعداد: ۶نفر وسیله نقلیه: ماشین شخصی هوا:نسبتا"سرد درساعات اولیه زمین:درقسمت های محدودی برفی ودراغلب مسیر:خاک نرم درساعت ۵:۳۰ صبح ۴نفرازما بایک دستگاه سواری شخصی ازشرق تهران به سمت روستای آهار حرکت کردیم . با ملحق شدن دونفردیگر که ازیکی ازروستاهای اطراف آمده بودند،درساعت ۶:۳۰ ازجاده سمت چپ رودخانه به سمت شمال و روستای "ده تنگه"(که درواقع مجموعه ای ازتعدادی باغ-ویلاست) به راه افتادیم. درساعت۷:۴۵ درآستانه ورود به روستا وقبل ازآن ازکنار دره آبداری که نشانه های آن درعکسهای زیرمشخص است ازطریق یک راه پاکوب ودردامنه سمت چپ آن صعودمان را آغازکردیم. درفصول بی خطر این راه کوهنوردان را به گوسفندسرایی هدایت میکند که دارای چشمه ای باآب زلال وکلبه ای نه چندان مستحکم،  برای حفاظت دامداران ازآفتاب داغ تابستان است. بنابراین درفصل زمستان میبایستی ازآنجایی که راه پاکوب وارد دامنه دره می شود به سمت یال بالادست جدا شد که مستقیما"تا قله استرچال میرود. محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله استرچال پس ازحدود یکساعت به چشمه رسیده وصبحانه راصرف نمودیم سپس ازسمت چپ دره درشیبی نسبتا"تند والبته نه چندان طولانی،خودرابه روی یال سمت چپ دره رساندیم. این یال ابتدابه سمت شرق ودرانتهای مسیر باتغییر جهت والبته درشیبی ملایم به سمت شمال ونهایتا"قله استرچال میرود. ارتفاع تقریبی محل تغییر جهت یال۳۰۴۰متراست. قسمتهایی ازمسیر خصوصا"درقسمتهای کم شیب ونسبتا"ترازمیانه راه کمی سنگلاخی است که عبورازآن هیچگونه چالشی به همراه ندارد. رسیدن به قله استرچال به ارتفاع 3170 متر هوا ملایم وآسمان آبی وزلال که البته درمعرض تهدید دود های غلیظ تهران ولواسان ازسمت دره ها بود . از این اطمینان داشتیم که درروزپنج شنبه به ترافیک آزاردهنده جاده برنخواهیم خورد. باحرکتی آرام واستراحت کافی درساعت ۱۲:۳۰به قله استرچال رسیدیم که تابلوی کوچک ودست نویسی لای سنگ چین آن بود. لازم به توضیح است که ازروی قله سی چال واقع درقسمت جنوب غرب گردنه دیزین،دویال به سمت جنوب جدامی شود. یکی ازآن دویال ابتدا به قله "آهنگرک"می رسد وپس ازعبور ازگردنه ای کم ارتفاع به قله استرچال میرود. ازاین قله چندیال کوتاه تا دره های اطراف  به سمت میگون،فشم،ده تنگه،آهار واوشان منشعب میگردد. اما یال دوم که با زاویه کمی درغرب یال اول قراردارد درواقع بندناف یال توچال وتمام انشعابات آن به رشته کوه اصلی البرز است که باعبور از قلل "الله بند"و"قلعه دختر" وگردنه بین آهار و شهرستانک به قله توچال ختم می شود. درساعت ۱۳:۱۵به سمت پایین سرازیرمیشویم اما این بار ازیال دیگری که دربالادست گوسفندسرا قرارداردکه البته درابتدا دارای شیب تندتری است. درساعت ۱۴:۴۵ به کنارهمان چشمه رسیده وناهارراصرف میکنیم وپس ازکمی استراحت درساعت ۱۵:۱۵از راه پاکوب مسیرصعود به سمت جاده ده تنگه-آهار پایین میرویم در ساعت 16.45 سوار ماشین هایمان  در آهار میشویم سایر توضیحات جهت دسترسی به قله استرچال: * با اینکه ماه آبان به پایان نرسیده، دامنه شمالی توچال و کوههای بلند البرز تمام سفید و پوشیده از برف است. * در بازگشت با توجه به گرم شدن نسبی هوا دود و آلودگی هوا تا ارتفاعات بالای سه هزار متر بالا آمده بود! *بهتر است از جاده ده تنگه - آهار برای عبور وسیله نقلیه شخصی استفاده نگردد چون اختصاصی باغداران محلی است و…

تاریخ : نهم مهر ماه سال هزار و چهارصد تعداد: ده نفر از گروه کوهنوردی هفت سران لار و ده نفر از گروه کوهنوردی تیراگ(مجموعا 20 نفر)-شش نفر جداگانه و خارج از گروه در منطقه به ما ملحق شدند وسیله نقلیه: مینی بوس و ماشین شخصی هوا: صبح صاف و آفتابی، در خط الراس همراه با باد جهشی لحظه ای  حدود 20 کیلومتر بر ساعت و بعد از ظهر گاهی ابرناکی زمین: خشک و بافت نرم و خاکی در ارتفاعات پایین دست و بافت سنگی و قابل عبور در ارتفاعات بالاتر نزدیک به گردنه ( نیاز به دست به سنگ بسیار مختصر) برای صعود قله سیاه پلاس دو راه صعود وجود دارد. یکی از روستای ایرا که با جاده ای خاکی و کاملا ماشین رو به گردنه قوشخانه می رسد. از آنجا به چرخشی به سمت شرق با مسیر نرمال با صرف کمتر از دو ساعت زمان میتوان به قله رسید. ولی ما صعود خود را از روستای جورد (javard) انتخاب میکنیم که در شرق روستای ایرا واقع شده است. قله سیاه پلاس روی خط الراس اصلی رشته کوه البرز قرار دارد و خط تقسیم آب می باشد. در غرب به کوههای فیل زمین ، گاو بینی ، سر سیاه غارها، پرسون، ریزان، آتشکوه، مهرچال ، و پیرزن کلوم می رسد. در شرق آن، قله دیواره ای و زیبای گل زرد غربی تمام قد رویت میشود. در ساعت 4.30 صبح با تعداد 12 نفر ( 2 نفر از گروه تیراگ)  از شرق تهران به راه افتادیم و با سایر ماشین های شخصی ساعت 5 صبح به پلیس راه جاجرود رسیدیم. برای دسترسی به روستای جورد دو راه دسترسی وجود دارد. یکی از کنار سد لتیان عبور کرده و به سمت لواسان بزرگ و نیک نام ده و در ادامه به روستاهای ایرا و جورد میرسد که راهی نسبتا پر پیچ و خم و کوهستانی است. راه دوم از سمت رودهن خیابانی به سمت ادامه همین جاده کوهستانی میرسد که بی دردسر تر است. ما صبح برای دسترسی به روستای جورد مسیر اول و در برگشت از قله راه دوم را انتخاب کردیم. به علت صعب العبور بودن جاده حدود ساعت 6.30 صبح به ابتدای جاده خاکی سر پیچ جورد رسیدیم که از جاده آسفالته جدا شده و به پای صعود میرسد. نمایی از گل زرد و در ادامه خط الراس سیاه پلاس پیداست. ساعت 6.50 حرکت خود را در امتداد جاده خاکی آغاز میکنیم و پس از دو سه «دو راهی» به سمت راست و ابتدای یالی میرویم که آغاز صعود ( با جهت جنوب به شمال) به سوی قله سیاه پلاس می باشد. توضیح آنکه یال اصلی به صورت تپه تپه ای با شیبی تند به سوی دهلیزی میرود که تنها راه ورودی ما به خط الراس می باشد. از دور نمایی کمی سنگی و قابل عبور دارد ولی مابقی مسیر روبرو کاملا دیواره ای است.. محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله سیاه پلاس: در ساعت 8.15 پس از رسیدن روی یال اصلی صبحانه را صرف میکنیم و در ساعت 8.45 به راه میفتیم. چون یال اصلی مستقیما به…

تاریخ : جمعه یازدهم تیرماه هزار و چهارصد تعداد: هیجده نفر وسیله نقلیه: مینی بوس و ماشین شخصی هوا: خنک و آفتابی زمین: تماما خشک نحوه دسترسی به مبدا صعود قله گل زرد از پای صعود مبارک آباد آبعلی راس ساعت 5 صبح از شرق تهران به مقصد مبارک آباد آبعلی حرکت کردیم. به دوستان دیگری نیز که با ماشین شخصی خودشان آمده بودند در کنار امامزاده حمزه (واقع در جاده مبارک آباد جاده هزار، اولین پیچ U-TURN) بعد از آبعلی ملحق شدیم. در ساعت 6.30 صبح از این نقطه که ارتفاع آن 2230 متر است در امتداد دره ای خشک رو به شمال به راه افتادیم. این مسیر دارای قسمت های متنوع و پر چالشی است و برای گروههای پر تعداد توصیه نمیشود. قسمت های ابتدایی آن در مسیر تنگه ای است که در فصول آب دار دره، عبور از آن کمی با سختی همراه است. در انتهای این مسیر، قسمت های پر شیب شنی و خاکی و سپس صخره ای و ریزشی دارد. محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله گل زرد از پای صعود مبارک آباد پس از عبور از تنگه، وارد دامنه خاکی سمت راست شده و در جاییکه دره دو شاخه میشود ( البته هر دو شاخه دارای آب است) وارد دره سمت راستی میشویم. در این نقطه مشغول صرف صبحانه میشویم. در ساعت 8.10 به این دره که ارتفاع آن 2510 متر است وارد میشویم. پس از صرف صبحانه امتداد دره را رو به شرق ادامه میدهیم. گاهی از کف دره و گاهی از دامنه بد راه سمت راست آن ادامه مسیر میدهیم. چشمه در مسیر صعود به قله گل زرد و تغییر جهت در ساعت 10 صبح و در ارتفاع 2770 متری به چشمه پر آب و چند شاخه ای میرسیم و پس از استراحتی مختصر در کنار آن، آب کافی را برای ادامه مسیر برمیداریم. پس از آن با گرایش به سمت راست بالا میرویم و به پهن ترین یال بین تمامی یالهای اطراف میرسیم که مستقیما تا دهلیز های صخره ای ادامه مسیر صعودمان امتداد می یابد. دهلیز سمت راستی که در ورودی آن سه اصله درخت سرو کوهی مشاهده میشود، و همچنین دهلیز سمت چپی قبلا تست شده و عبور از آن بدون وسایل فنی مشکلاتی را بهمراه دارد. ابتدای دهلیز در مسیر قله گل زرد و انتخاب مسیر درست در ساعت 12 به ابتدای این دهلیز میرسیم که ارتفاع آن حدود 3240 متر بوده و 400 متر صعود پر مخاطره در انتظار ماست. خطر اصلی این مسیر( بجز یک نقطه تاقچه ای مرتفع که با کمک طناب انفرادی و احتیاط از آن عبور کردیم) عمدتا کنده شدن سنگ های درشت و لق (اصطلاحا بی ریشه) مسیر است. نکته آنکه تماما مسیر راست این دهلیز را برای عبور انتخاب کردیم که البته مستلزم احتیاط کافی، عبور از شیب های تند و سنگریزه ای و مقداری هم دست به سنگ شدن است. در ساعت 14.20 با عبور از قسمت های صخره ای انتهای مسیر به روی یال رسیدیم. در قسمت شرقی این یال گل زرد شرقی و در قسمت غربی…

تاریخ : پنجشنبه سوم تیرماه هزار و چهارصد تعداد: دوازده نفر وسیله نقلیه: شخصی هوا: صاف و خنک همراه با بادی ملایم زمین : خشک دسترسی به پای صعود قله سرخاب محل قرارمان ، پارکینگ انتهای روستای وارنگه رود بود که همگی در ساعت 7 در آنجا حضور پیدا کردیم. محل این روستا : جاده چالوس، بعد از گچسر، دو راهی دیزین، کیلومتر 7 جاده دیزین، جاده انشعابی مجاور ساختمان محیط بانی که به روستای وارنگه رود ختم میگردد و پارکینگ خاکی آن بعد از روستا و در محل اتمام جاده خاکی قرار دارد. در ساعت 7.10 از این نقطه به ارتفاع 2490 متر راه خود را در امتداد رودخانه پر آب و زلال دره وارنگه رود، در جهت مخالف رودخانه آغاز کردیم. کمی بعد پس از عبور از یک پل، در آن طرف رودخانه و قسمت شمالی آن به راه خود ادامه دادیم. کمی بعد به اولین دره ای میرسیم که به دره اصلی وارنگه رود ختم میگردد و پای اولین یال منتهی به رودخانه در قسمت غربی این دره فرعی در ساعت 7.50 مشغول صرف صبحانه در کنار رودخانه میشویم. گروه های پر تعدادی از کوهنوردان به قصد صعود به قلل منطقه ( دو روزه به آزاد کوه ، یکروزه به سوتک و ...) در مسیر هستند. ولی هیچکدام از آنان قصد صعود به قله سرخاب را ندارند. صرف صبحانه در مسیر صعود به قله سرخاب ارتفاع محل صبحانه در کنار رودخانه 2550 متر می باشد. پس از حدود 20 دقیقه جهت صرف صبحانه ، از کنار رودخانه به پای یال صعود که تپه ای کوچک در ابتدای دشت گسترده این دره هست میرسانیم. کمی آنطرف تر چند درخت نیز دیده میشود. راه صعود یال را در پیش میگیریم که جهت آن در ابتدا شمال شرقی و سپس به سوی شرق می باشد. این یال از حدود هفت- هشت تپه تشکیل شده است که همگی با شیبی رو به بالاست و برخلاف حدس اولیه در هیچ قسمتی سربالایی و سرپایینی (بده- بستان) ندارد. در ساعت 10.10 و پس از استراحتی پانزده دقیقه ای بر بالای یکی از تپه های میانی در ارتفاع 3120 متری مجددا به راه میفتیم . نقطه انتخاب مسیر درست در جهت صعود به قله سرخاب در ساعت 11.40 به کنار سنگ بلند و نوک تیزی میرسیم که ابتدای یک دو راهی مهم و زیر یک دهلیز پر شیب است. ارتفاع این نقطه 3430 متر می باشد. این دهلیز از سه قسمت تشکیل شده است :1- میانه آن که تماما سنگریزه ای و بلبرینگی (لیز) است و عبور از آن خستگی و اتلاف انرژی زیادی به همراه دارد و شیب آن نیز به شدت آزار دهنده بوده و اصلا توصیه نمیشود. 2-صخره های سمت چپ (شمال دهلیز) که قابل عبور بوده و راه پاکوب ضعیفی نیز در امتداد آن وجود دارد 3-صخره های سمت راست (جنوب دهلیز) که خود قابل عبور نیست ولی با دور زدن آن میتوان به دره سمت راست آن رفته و از کل دهلیز عبور نمود. (این مسیر برای بازگشت استفاده شد) ما مسیر شماره 2 یعنی ترکیب مسیر شنی و…

تاریخ : بیست و هفتم و بیست و هشتم خرداد ماه هزار و چهارصد تعداد: چهار نفر + هفده نفر از باشگاه گرین نور آباد وسیله نقلیه: عمومی هوا: معتدل و گرم زمین: خشک دسترسی به پای صعود قله یخچال همدان و کوبری روز پنجشنبه از مبدا تهران و نور آباد لرستان (دلفان) ، کلیه همنوردان به سمت شهر همدان حرکت کردند. مقصد دره مراد بیگ ( خیابان شهید مدنی) بوده و ساعت 16 همگی به ورودی کوچه باغهای این دره رسیدیم. ادامه این خیابان راهی خاکی و کم عرض می باشد که فقط وانت و سواری میتواند از آن عبور نماید. در ساعت 16.10 و در حالیکه عبور ماشین های سواری و موتور سیکلت تا حدودی آزار دهنده بود،  در امتداد کوچه باغ به راه افتادیم. بالاخره پس از یکساعت از میان و کنار باغ ها عبور کردیم و در نقطه سرسبزی که محل تلاقی دو دره پر آب بود کمی استراحت نمودیم. مسیر ما دره سمت چپ و ارتفاع نقطه شروع آن 2373 متر است. راه پاکوبی در امتداد نهر آب، مستقیما ما را به سمت پناهگاه قله یخچال میبرد که بر بالای یال روبروی دره واقع بوده و قابل رویت است. در این فصل یکی از ویژگی های دره های اطراف قله یخچال، وجود چشمه ها و سبزه زار های مخمل گونه در کلیه جهات آن می باشد که حاصل ذوب برفچالهای متعدد این قله است. در مسیر ما نیز چشمه های آب داری قرار داشت که البته شاید فصلی باشد و بنابراین بهتر است برای صعود تا پناهگاه آب آشامیدنی به همراه داشته باشیم. در دره آب زلالی از بالا دست جاری است که احتمالا مناسب آشامیدن نیست. رسیدن به محل شب مانی ( پناهگاه قله یخچال) در ساعت 20.45 پس از پشت سر گذاشتن سربالایی ها، به محل مسطحی رسیدیم که پناهگاه زیبا با تعداد زیادی سکوی بتنی تراس بندی شده در اطراف در آنجا واقع است. سه چشمه سرویس بهداشتی تمیز و چشمه آب دائمی نیز از دیگر امکانات پناهگاه صاحب الزمان قله یخچال می باشد. پناهگاه بسیار کاربردی طراحی شده و شب ها دارای روشنایی است. نظافت  پناهگاه و محیط اطراف آن به همت کوهنوردان همدانی عاشق طبیعت عالی است. اما متاسفانه آفت جدید پناهگاههای سراسر کشور ( ریختن زباله و ایجاد آلودگی های صوتی تا نیمه های شب) گریبانگیر پناهگاه زیبای قله یخچال نیز هست. برای فیکس کردن چادر ها بر روی سکوها، حلقه های محکم فلزی در داخل بتن نصب شده و نهر بتنی هدایت آب در بالادست پناهگاه ایجاده شده است. تابلوی قله یخچال نیز از محوطه پناهگاه دیده میشود و جاده ای خاکی و نیمه مخروبه نیز از پناهگاه تا زیر قله یخچال کشیده شده است. روز جمعه، روز صعود به قلل یخچال و کوبری : صبح روز جمعه پس از صرف صبحانه و برچیدن چادرها، راس ساعت 8 از مسیر جاده فوق صعود خود را به آرامی آغاز میکنیم . در ساعت 9.15 به قله یخچال به ارتفاع 3580 متر رسیدیم. پس از 20 دقیقه توقف بر روی قله یخچال، در ساعت 9.35 سرازیر شده و راه صعود…

تاریخ: بیست و یکم خرداد ماه سال هزار و چهارصد تعداد: چهارده نفر وسیله نقلیه: مینی بوس هوا: صاف و معتدل زمین: خشک و در ارتفاعات بالا صخره ای ( دست به سنگ) دسترسی به پای صعود قله جانستون در ساعت 5.05 دقیقه از شرق تهران به راه افتاده و با عبور از گردنه قوچک و فشم و زاگون (زایگان) و قبل از گرمابدر، وارد جاده روستای آبنیک میشویم. در ساعت 6.15 قبل از پل روستا پیاده شده و با عبور از پل و در امتداد رودخانه صعود خود را آغاز میکنیم. حدود نیم ساعت در مسیر جاده خاکی مناسب تا محل تلاقی با رودخانه میرویم. کمی قبل از این نقطه درخت تنومندی بر روی رودخانه افتاده و پل مناسبی ایجاده کرده است. ما به هنگام صعود این پل را ندیدیم اما در برگشت با راهنمایی لیدر گروهی دیگر آن را یافته و از آن عبور نمودیم. با عبور از رود و در مسیر راه پاکوب به شیب دامنه صخره ای رسیده و در ساعت 7.30 به نقطه اوج آن که گردنه کوچکی است رسیدیم. پس از آن سرازیر شده و از چشمه ای در ابتدای سراشیبی آب برداشتیم. چند گروه دیگر نیز در مسیر بودند که یکی از آنان برنامه صعود به قله خرسنگ و بقیه قله جانستون را داشتند که همه گروه های مورد اشاره، با طی نمودن کل دشت جانستون به کنار غار بیوک آقا (محل جدا شدن مسیر دو قله خرسنگ و جانستون) رفته و از آنجا با انتخاب مسیر پر شیب دره ، راه صعود به قله جانستون را انتخاب نمودند. محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله جانستون ما اما بعد از چشمه با تراورس خود را به کف دره رسانده و با عبور از رودخانه، در آن طرف دره، محل صاف و مسطحی را برای صرف صبحانه انتخاب نمودیم. از ساعت 7.55 تا 8.45 به مدت پنجاه دقیقه صبحانه را صرف نموده و مسیر یال زمستانی را که از اینجا شروع شده و شیب کمتری نسبت به سایر مسیر ها دارد برای صعود انتخاب میکنیم. پس از عبور از دو سه شیب و در ساعت 11.20در محل گوسفند سرای مسطحی که درست زیر آخرین شیب منتهی به یال اصلی قرار دارد به مدت پانزده دقیقه استراحتی نموده و پس از طی کردن شیب مورد اشاره ، در ساعت 12 به روی یال میرسیم. ارتفاع این نقطه 3640 متر بوده و ما پس از یک ربع استراحت ، در مسیری تقریبا صاف تا زیر قله که قسمتی صخره ای است میرویم. در اینجا تقریبا همه گروهها با هم رسیده و همگی با احتیاط کامل از شیب صخره ای آخر عبور کردیم. بر فراز قله جانستون و مسیر بازگشت جدید در ساعت 13.45 به قله جانستون میرسیم که فضای کافی برای استراحت همه کوهنوردان دارد. پس از 50 دقیقه استراحت بر روی این قله این بار از مسیری جدید سرازیر شدیم. ابتدا در مسیر خط الراس اصلی البرز خود را به گردنه زیر قله رسانده و در شیبی تند راه پایین به سمت دره پایین دشت را در پیش گرفتیم. قابل ذکر است که…

تاریخ اجرای برنامه: 13 الی 16 خرداد ماه هزار و چهارصد تعداد: 9 نفر وسیله نقلیه: عمومی هوا: صاف همراه با باد شدید در ارتفاعات زمین: قسمتی برفی در ارتفاعات با اتوبوس ساعت 20 تعاونی چهار ترمینال غرب در روز چهارشنبه 12 خرداد حرکت کرده و در ساعت 6.30 روز سیزدهم خرداد، به ترمینال خوی رسیدیم. با تاکسی به منزل یکی از همنوردان اهل خوی و ساکن تهران رفته و صبحانه را در کنار خانواده محترم و مهمان نوازشان صرف نمودیم. پنجشنبه 13 خرداد: مطابق قرار قبلی در ساعت 8 صبح سوار مینی بوس بنز به رانندگی آقای مجید جباری ( به شماره تماس 09148573115) از اهالی روستای ترک زبان بدلان شده و به سمت روستای کرد زبان "حصار" به راه افتادیم. با عبور از کنار باغات آلبالو و سایر میوه جات که با کمی چشم پوشی میتوان نام جنگل درختان آلبالو را بر آن نهاد در جاده ای آسفالته به سمت روستای بدلان رفته و درست قبل از روستا از جاده خاکی سمت راست وارد جاده منتهی به روستای حصار شدیم . این جاده کوهستانی و خاکی است که در امتداد رودی کوچک تا روستا کشیده شده است. در میانه راه اما راه دیگری از سمت راست منشعب میشود که به نظر میرسد جاده ای نظامی باشد که البته برای استخراج معدن نیز بکار میرود. در ساعت 9.50 به روستای حصار به ارتفاع 2305 متر رسیده و پس از انجام تشریفات عبور از پایگاه سپاه و ارائه مجوز و تحویل کلیه کارتهای ملی به سمت پناهگاه اورین که ساختمانی در میان درختان بوده و قابل رویت است به راه می افتیم. لازم به توضیح است که قلل مرزی منطقه دارای حساسیت های خاصی است و از قبل می بایستی از طریق راهکارهای دلسوزانه همنوردان و مسئول محترم هیئت کوهنوردی خوی، نسبت به طی مراحل منتهی به اخذ مجور اقدام نمود. در ساعت 10:10 به محوطه پناهگاه اورین رسیده و بلافاصله نسبت به برپایی چادرهایمان در کنار ردیف درختان اقدام نمودیم. در ساعت 10:50 به قصد صعود به قله اورین از در فلزی پناهگاه خارج شده و در مسیر جاده خاکی رو به بالا صعود خود را آغاز نمودیم. تا جایی که جاده در امتداد دره است از آن عبور نموده و بعضا نیز راه پاکوب میانبر را انتخاب نمودیم. آب زیادی در قسمت های مختلف اعم از کف دره و یا جوبهایی که برای سیراب کردن مزارع یونجه ساخته شده ، جاری بود. در جایی که دره دو شاخه میشود یالی در وسط آن قرار دارد و راه پاکوبی در دامنه سمت راست این یال ادامه راه ماست .پس از عبور از آن و کمی بالاتر به منطقه دریاچه- برکه ها میرسیم که در چند قسمت لابلای تپه ها به دلیل ذوب برفها تشکیل شده است. البته بنا به گفته اهالی به دلیل بارش کم سال جاری، وسعت دریاچه ها کم شده بود. ساعت ورود ما به کنار برکه ها ساعت 13.15 بوده است که یک ربع در این قسمت استراحت کردیم و ارتفاع آن نیز 3200 متر بوده است . آخرین شیب منتهی به قله دوقلو اورین که…

تاریخ : جمعه هفتم خرداد هزار و چهارصد تعداد : 13 نفر وسیله نقلیه: مینی بوس هوا: صاف و معتدل همراه با نسیم خنک در ارتفاعات زمین: خشک و بسیار سرسبز در ساعت 5.15 صبح از شرق تهران به سمت جاده فشم حرکت کردیم. جاده فشم به نسبت این ساعت روز شلوغ بود و پیش بینی عصر پر ترافیکی را داشتیم. در ابتدای فشم از سمت راست و از جاده ای که با تابلوی روستای امامه مشخص شده ، از جاده اصلی خارج شدیم . نحوه دسترسی به پای صعود قله همهن در ساعت 6.15 صبح از گوشه چپ دره پر آبی که از دامنه های همهن و مهرچال به سمت روستاهای امامه و کلوگان و در نهایت جاجرود جاری میشود ، راه صعود را در پیش میگیریم.  ارتفاع این نقطه 2250 متر است. بعد از دو سه بار عبور از رودخانه کوچک اما پر آب ، به سه درخت گردو ، بید و تبریزی میرسیم . حدود صد متر بعد از آن از دامنه سمت راست دره، راه پاکوب تند و تیزی رو به بالا میرود. توجه داشته باشیم در محل دو شاخه شدن دره باید دره سمت چپ که کم آب تر است را انتخاب نماییم. این راه پاکوب پس از چند پیچ و خم به پیچ بلندی میرسد که تا نزدیک صخره های روبرو امتداد پیدا میکند. بعضی از کوهنوردان به دلیل ضعیف و باریک بودن این پیچ و پوشش گیاهی کناره های راه، از نیمه ، آن را رها نموده و مستقیما رو به بالا میروند که البته در نهایت باز هم به این همین راه میرسند. در قسمت های بالاتر ، راه با فلش های آبی رنگی مشخص شده است که در نهایت به سمت راست و روی یالی میرسد. از اینجا تا کاسه مهرچال ( سه قله مهرچال، پیرزن کلون و همهن و یالهای منتهی به دره وسط آن ، تشکیل کاسه مانندی میدهند که فقط از باریکه ای از بین آنها که تنگه ای است آب جاری میشود. اخیرا به آن دشت مهرچال میگویند که شباهتی به دشت به مفهوم کلی آن ندارد) تماما عبور از چند دره به صورت تراورس با شیبی ملایم رو به بالاست. محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله همهن در ساعت 10.15 به ابتدای کاسه مهرچال رسیده و در اولین دره سمت چپ (غربی) آن در کنار چشمه آب بساط صبحانه را برپا میکنیم. ارتفاع این قسمت 3133 متر است. در ساعت 10.45 آب کافی برای صعود به قله و بازگشت به همین نقطه برداشته و از دامنه سمت چپ، خود را به روی یال منتهی به قله میرسانیم. انتهای مسیر دارای قسمتی صخره ای است که گوشه سمت چپ آن راه پاکوب نسبتا مناسبی دارد. صعود قله همهن و ادامه مسیر به سمت اسپیدچال در ساعت 12.45 به روی قله همهن میرسیم. این قله دو قلو و هم سطح است . اولی خاکی و دومی صخره ای و البته به فاصله کمی از هم. پس از نیم ساعت استراحت و عکاسی، تصمیم میگیریم از مسیر قله اسپیدچال برگردیم. لذا در ساعت 13.15 یال رو به…

تاریخ: سی و یک اردیبهشت ماه هزار و چهارصد تعداد: دوازده نفر از گروه کوهنوردی لار به همراه کوهنوردان باشگاه اسپیلت وسیله نقلیه: مینی بوس هوا: بسیار گرم  و آزار دهنده ارتفاع پای صعود : ششصد و هفتاد متر از سطح دریا (مجاور جاده هزار- 35 کیلومتری آمل -کارخانه طیور سپیدان) نحوه دسترسی به پای صعود به قله امام زاده قاسم (الیمستان) از کارخانه طیور سپیدان با توجه به تاخیر دو نفر از همنوردانمان، در ساعت 4:25 از شرق تهران به سمت آمل حرکت کردیم و در ساعت 7:30 دقیقه به دو راهی جاده لهاش - الیمستان رسیدیم  نشانه آن رسیدن دو جاده رفت و برگشت به هم و شروع گارد ریل میباشد. باغی در پایین دست جاده در سمت راست و ساختمانی در سمت چپ (غرب) از دیگر نشانه های این قسمت است. عبور از آن وقت زیادی تلف خواهد کرد. ارتفاع این نقطه 660 متر است. با رسیدن مینی بوس دوستان باشگاه اسپیلت از پل رودخانه هراز رد شدیم و کمی بعد در محل یک دو راهی آسفالته پیاده شدیم که جاده مستقیم به روستا های لهاش و الیمستان و جاده سمت راست ( با قوس راستگرد) به سمت ساختمان نگهبانی تاسیسات مرغ مادر شرکت سپیدان میرود. ارتفاع این نقطه 670 متر و تقریبا هم سطح جاده هراز در مقابل آن است. ابتدای صعود به قله الیمستان از کارخانه طیور سپیدان راس ساعت 8 صبح با طی کردن مسیر کمی تا جلوی ساختمان نگهبانی از دامنه پر شیب سمت چپ خود را به روی ابتدای یال صعود رساندیم که البته فاقد پاکوب مناسب بوده و در ابتدای کار فشاری به گروه وارد کرد. بهتر آن بود که از طریق جاده متروکه و البته سبز شده منشعب از جاده آسفالته منتهی به تاسیسات شرکت طیور سپیدان کمی بالاتر رفته  و در انتهای جاده خود را با تراورس به روی یال برسانیم. چون در ابتدای یال قسمت های سنگی وجود دارد که عبور از آن و کنار آن ممکن ولی وقت گیر است. ما نیز ناگزیر شدیم به محض برخورد با صخره ها وارد جاده  متروکه شده و در انتهای جاده خود را به یال سمت چپ جاده برسانیم. مسیر دارای راه پاکوب بسیار ضعیف و محوی بود که دلیل آن هم عدم تردد کوهنوردان ( شاید یک یا دو مورد در سال!) است . نکته مثبت آن هم فقدان زباله در مسیر است. شیب کل مسیر تند  و تیز و حدود 35 تا 45 درجه می باشد. پوشش گیاهی قسمت عمده (ابتدای مسیر) به دلیل وضعیت خاص یال، درختچه و بوته است و فاقد درختان بلند جنگلی است. متاسفانه هوا بشدت گرم بود و موجب گرما زدگی مختصر تعدادی از همنوردان شده به نحوی که در سرعت تیم و صعود تاثیر معینی گذاشت. از نیمه راه سمت چپ مسیر دیواره ای و خطرناک  و سمت راست آن دره ای با پوشش انبوه درختان جنگلی است. تمام مسیر بر روی یال قرار دارد و بجز در یک نقطه ( آن هم بخاطر تنوع و استراحت ) نباید آن را رها نمود. در ساعت 12 در قسمتی جنگلی به یک دو…

تاریخ: پنجشنبه و جمعه بیست و سه و بیست و چهارم اردیبهشت ماه هزار و چهارصد تعداد : ده نفر از گروه کوهنوردی لار به همراه پنجاه نفر از باشگاه گرین دلفان وسیله نقلیه: مینی بوس و اتوبوس سطح برنامه: متوسط هوا:آفتابی و بارندگی به هنگام برپایی کمپ روز اول برنامه صعود به قله شاه ابدالان و گشت و گذار در منطقه مهراب کوه شامگاه چهارشنبه مورخ بیست و دوم اردیبهشت ماه ساعت 23.30 شب با یکدستگاه اتوبوس دربست از میدان آزادی به مقصد شهر نور آباد لرستان عزیمت نموده و در ساعت 6 صبح روز پنجشنبه 23 اردیبهشت به نور آباد رسیدیم. صبحانه و نهار را مهمان دوستانمان بودیم و در ساعت 13.30 با سه دستگاه مینی بوس به همراه همنوردان باشگاه گرین به مقصد روستای شینه واقع در جنوب شرق شهر نور آباد حرکت نمودیم. پس از طی دو ساعت ، ابتدا جاده آسفالته روستایی و سپس جاده شنی که البته قسمت هایی از آن بر اثر سیل نوروز 98 تخریب شده بود به روستای شینه رسیدیم و پس از برداشتن آب از چشمه روستا و بستن کوله ها، در ساعت 16 از مسیر جاده خاکی داخل جنگل بلوط راه صعود را در پیش گرفتیم. هوا گرم و آزار دهنده بود که پس از افزایش ارتفاع و سپری شدن ساعات گرم عصرگاهی، معتدل و خنک شد. از یک جایی ، با نظر راهنما از جاده جدا شده و به سمت چپ و دامنه کوه شاه ابدالان مسیر خود را ادامه دادیم. این جاده به سمت امام زاده پیر محمد میرود که زیارتگاه مردم محلی است. در ساعت 17.30 به قسمت مسطح و زیبایی در میان جنگل رسیدیم که آب چشمه بالا دست از کنار آن جاری بوده است .مقصد روز اول ما منطقه مشابهی در زیر قله شاه ابدالان به فاصله 45 دقیقه بود که به دلیل بارش شدید باران و رعد و برق ترجیح دادیم در همین قسمت اتراق نماییم. کمپی بزرگ از دهها چادر رنگ و وارنگ برپا شد، شام را در کنار آتش و در جمع صمیمی دوستای نور آبادی صرف نموده و مهمان ایشان بودیم. روز دوم برنامه صعود به قله شاه ابدالان و گشت و گذار در منطقه مهراب کوه صبح روز بعد پس از برچیدن چادر ها و صرف صبحانه در هوایی صاف و ملایم، راس ساعت 8 صعود خود را به سمت قله مخروطی شاه ابدالان که کاملا قابل رویت بود آغاز نمودیم. پس از طی حدود نیم ساعت از چشمه کف رودخانه آبی برداشته و به راه خود ادامه دادیم. کمی بالاتر مجددا چشمه ای دیگر سر راهمان بود که در کنار آن استراحت مختصری داشتیم. در ساعت ده صبح به دشت صافی واقع در زیر قله رسیده و کوله ها را به همراه سه نفر از همراهان درآنجا باقی گذاشته و سبکبار به سمت قله رفتیم. در ساعت 10.45 به قله رسیده و حدود 45 دقیقه روی قله توقف داشتیم . روی قله آثار یک ساختمان دیده بانی مخروبه وجود داشت که به تمام کوههای اطراف مسلط بود. از جمله کبیر کوه ایلام در جنوب غرب، اشترانکوه و سفیدکوه…

گزارش برنامه صعود به قله کاسونک به ارتفاع 3688 متر تاریخ: جمعه دهم اردیبهشت سال هزار و چهارصد تعداد: چهارده نفر وسیله نقلیه: مینی بوس هوا: اوایل صبح کمی خنک و صاف و کمی گرم ( در برخی نقاط همراه با باد ) زمین: در ارتفاعات  بالادست کمی برف سفت (دره ها پر از برف بودند) دسترسی به پای صعود قله کاسونک در ساعت 5 صبح از شرق تهران به راه افتاده و پس از رسیدن به روستای گرمابدر، در ساعت 6.30 از جلوی راه بند محیط بانی حرکت خود را در جاده منتهی به گردنه آغاز کردیم. البته تعدادی وسیله نقلیه از جمله سه ماشین آفرود (احتمالا از روز قبل) و تعدادی ماشین سواری محلی که برای کمپینگ یا چیدن و بعضا ریشه کن کردن گیاهان کوهستان!! عازم بودند- اجازه عبور از راه بند را یافتند. قسمتی را در جاده و قسمت های انتهایی را از راه پاکوب میانبر طی نموده و در ساعت 8.30 به بالای گردنه خاتون بارگاه رسیدیم . محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله کاسونک بساط صبحانه را در سبزه زار بالای گردنه خاتون بارگاه پهن کردیم. روبروی ما قله زیبای خاتون بارگاه و خط الراس زیبای آن به سمت خرسنگ خود نمایی میکند. در قسمت شمال شرقی دشت لار در دور دست گردنه قو، قلل زیبای چپکرو، کهوی غربی و شرقی و تخت خرس پیداست. و در قسمت غربی خرسنگ نیز قلل سه گانه سرکچال، گردنه ورزاب و در ادامه قلل برج و خلنو بطور کامل رخ مینماید. پس از صرف صبحانه در ساعت 9.20 از دامنه سمت چپ تپه پیش رو خود را به گردنه بعدی رساندیم. به اصطلاح کوهنوردان تا گردنه آخرین شیب منتهی به قله بده- بستان (بالا رفتن و سرازیری) دارد. در سمت شرقی ما دماوند زیبا و رخ غربی ،یال و دشت داغ تمام رخ قد علم میکنند. منظره 360 درجه ما بینظیر است. در ساعت 11.05 به آخرین گردنه زیر شیب منتهی به قله رسیدیم و حدود پانزده دقیقه استراحت نمودیم. کوهنوردانی در این قسمت مشغول خوردن میوه جات بودند و مقدار زیادی پوست طالبی و هسته و پوست میوه منظره بدی به چمنزار زیبا داده بود. سرپرست محترم با لحن آرامی به آنها تذکرات لازم را در خصوص جمع آوری پوست های میوه ارائه کرد و متذکر شد که درست است که اینها جذب طبیعت میشوند ولی جلوه بدی میدهند(که البته در برگشت متوجه شدیم علیرغم تذکرات ما پوست میوه ها را جمع نکرده بودند و تنها به قایم کردن آنها زیر سنگها اکتفا نموده بودند !!! که توسط همنوردان ما جمع آوری شد). ارتفاع این گردنه 3412 متر بوده است. پس از شیب تند (حدود 45 درجه) به آرامی به سمت قله حرکت نمودیم و در ساعت 12.20 بر فراز قله کاسونک بودیم. در هوایی نسبتا تمیز و عاری از آلودگی و ریز گرد ، کران تا کران قلل البرز مرکزی جلوی دیدگانمان قرار داشت. در جنوب شرق قلل سرسیاه غارها، گردنه افجه بشم و در ادامه به سمت غرب قلل ریزان و آتشکوه تا مهرچال و پیرزن کلون و همهن نیز پیدا بود.…

گزارش برنامه صعود به قلل سه گانه سر سیاه غار ها و پرسون تاریخ: جمعه: بیست و هفتم فروردین ماه یک هزار و چهارصد تعداد: یازده نفر وسیله نقلیه: مینی بوس هوا: معتدل با باد سرد تا 30 کیلومتر بر ساعت زمین: عمدتا خشک بجز در بعضی قسمت های محدود آغاز حرکت به سوی صعود قلل سه گانه و پرسون راس ساعت 5 صبح از شرق تهران به سمت گلندوئک و روستای افجه به راه افتادیم و در ساعت 6 از مجاور پل خروجی به سمت روستای برگ جهان، صعود خود را آغاز نمودیم. در اینجا راه بندی نصب کرده بودند تا بجز محلی ها ماشینی از آنجا عبور نکند. به دلیل ازدحام کوهنوردان برای عبور به نوبت از پل لرزان روی رودخانه، با پریدن از رودخانه- که البته منجر به خیس شدن تعدادی از دوستان شد- به سمت دشت هویج حرکت نموده و در ساعت 7.15 به آنجا رسیدیم. محل صرف صبحانه به سوی صعود قلل سه گانه و پرسون پس از پانزده دقیقه استراحت و برداشتن آب با جهت غرب به شرق و از مسیر راه مالروی پهن در ساعت 9.45 به گردنه بین قلل دوگانه پرسون رسیده و در آنجا مشغول صرف صبحانه شدیم. در ساعت 10.30 با همان امتداد و از مسیر تراورس دامنه و راه پاکوب باریکی که به زحمت پیدا میشد به سمت گردنه زیر قله سر سیاه غار یک رفتیم. در ساعت 11 به این گردنه به ارتفاع 3065 متر رسیده و به راه خود به سوی قله ادامه دادیم. دسترسی به قله سر سیاه غار یک به دلیل خستگی یکی از همراهان و کندی حرکت گروه در ساعت 12.20 قله سر سیاه غار یک به ارتفاع 3340 را صعود کردیم. دسترسی به قلل سر سیاه غار دو و سه پس از 20 دقیقه استراحت و گرفتن تعدادی عکس، به سمت قله سر سیاه غار 2 سرازیر شده و در ساعت 12.55 به قله سر سیاه غار 2 به ارتفاع 3350 متر رسیده و به سمت قله سوم سرازیر شدیم. در اینجا دو نفر از همراهان باقی ماندند و تا قله سوم گروه را همراهی نکردند. در ساعت 13.40 قله سر سیاه غار 3 به ارتفاع 3440 متر را صعود کردیم در حالیکه دو گروه کوهنورد نیز همزمان از مسیر روستای برگ جهان و دره پر از آبشار آن به قله رسیده بودند و قصد بازگشت از همان مسیر را نیز داشتند. پس از کمی استراحت  بر روی قله، راه بازگشت به سمت روستای افجه را در پیش گرفته و ناگزیر از صعود مجدد به قلل سر سیاه غار 1 و 2 شدیم. در ساعت 14.25 به قله سر سیاه غار 2 و در ساعت 14.50 به قله سر سیاه غار یک رسیده و بلافاصله  از شیب تند آن سرازیر شدیم. قله پرسون این بار مسیر تراورس به سمت گردنه را رها کرده و راه یال منتهی به یکی از قلل دو گانه پرسون را که در مسیرمان بود در پیش گرفتیم و در ساعت 16.25 به روی قله رسیدیم که نمایش ارتفاعی آن با جی پی اس موبایل بین 3165 تا 3177 …

گزارش برنامه صعود به قله ورجین از مسیر لواسان (حدود 3000 متر) تاریخ: جمعه: هشت اسفند 99 تعداد: شانزده نفر وسیله نقلیه: مینی بوس وضع هوا: نیمه ابری و ابری و همراه با مه در ارتفاع وضع زمین: پایین خشک و روی یال برف وضعیت توپوگرافی قله ورجین بگونه ای است که به جز یال روستای امامه پایین که تقریبا مستقیم به قله اصلی منتهی می شود ، سایر مسیرها (یال روستای کلوگان و یالهای لواسان، رودک و ..) پس از صعود به ارتفاعی حدودا  100 الی 200 متر  مانده به ارتفاع قله اصلی در جهت های مختلف به قسمتی کم شیب و نسبتا مسطح میرسند. از اینجا تا قله اصلی مسیر بالا و پایین قابل اعتنایی دارد و چنانچه در فصل  زمستان با حجم برف سنگینی مواجه باشیم این قسمت آخر پر برف و همراه با نقاب های خطرناکی رو به شمال و شرق می باشد. در ساعت 5.30 روز جمعه  8-12-99 با تجمع در نقطه ای در شرق تهران به سمت گردنه قوچک و لواسان(گلندوئک) حرکت نموده و از طریق خیابان فرهنگ که کانال آب بری در میان آن ساخته شده است به ابتدای مسیر صعود در انتهای خیابان و روی پل میرسیم و در ساعت 6.40 از راه خاکی مجاور کانال رو به دره پیش رو حرکت میکنیم .ارتفاع اینجا 1780 متر است. از کنار پلی فلزی گذر کرده و وارد یک جاده خاکی در ابتدای دره میشویم . در دو طرف این دره دو یال قرار دارد. یال سمت چپ (غربی) مستقیما به قله فرعی (قبل از قله اصلی) اما با شیبی تند خصوصا در انتهای مسیر منتهی می شود اما ما یال سمت راستی را که طولانی تر است و به ترتیب به جهت شرق، شمال و غرب ( به صورت  ⊂ ) تا قله فرعی میرود را انتخاب کردیم. محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله ورجین ابتدا از یک شیب نسبتا تند بالا رفته و در تپه ماهورهای زیر یال اصلی صبحانه را صرف کردیم( از ساعت 8.30 الی 9 صبح) پس از تغییر جهت یال به سمت غرب به زیر شیب تند زیر قله فرعی میرسیم که از اینجا بستری برفی تا قله فرعی میرود. پس از گذر از کنار یک درخت بزرگ سرو کوهی در ساعت 10.40 به قله فرعی با ارتفاع 2788 متر می رسیم. از اینجا به بعد در مسیری کم شیب بر روی حجم پر برفی که قبلا کوبیده شده است به سمت قله اصلی میرویم. رسیدن به قله اصلی ورجین در ساعت 12 به قله ورجین صعود میکنیم که فعلا تابلویی بر روی آن نصب شده و عدد 2987 متر روی آن درج شده است.به علت وجود نقاب خطرناک برفی در لبه شرقی قله، با باتونهای دوستان حفاظی درست میکنیم تا همنوردان اشتباها به لبه نقاب نزدیک نشوند. در ساعت 12.30 راه برگشت را در پیش گرفتیم و از مسیر یال غربی ( در ابتدای گزارش به آن اشاره شده) به پایین آمدیم. با احتساب حدود نیم ساعت صرف نهار در بین راه، در ساعت 16 سوار مینی بوس شدیم سایر توضیحات جهت صعود به قله ورجین:…

گزارش برنامه صعود به قله عرقچین به ارتفاع 2817 متر تاریخ: جمعه 3-11-99 وسیله نقلیه: شخصی تعداد: 10 نفر هوا: سرد ( روی قله  11-) ، نیمه ابری (روی قله ابری و بارش ضعیف برف) و تقریبا بدون باد- زمین برفی و کوبیده شده قرارمان ساعت 5.45 جلوی در پارک ورودی رحمان آباد ( پارک کوهستانی نیلوفر-کوهپایه چهارم) بوده است اما به دلیل تاخیر دوستان ناشی از نا آشنایی قبلی به محل قرار ، در ساعت 6:15 و پس از آماده شدن و بستن گترها از در کوچک و باز پارک وارد شده و در جاده آسفالته به سمت چپ به راه افتادیم. کمی بعد از طریق راه پاکوبی پهن بر روی یالی قرار گرفتیم که در ابتدای آن دکل برق فشار قوی نصب شده است.کمی از روی این یال بالا رفته و سپس وارد جاده میشویم و از طریق این جاده به سمت راست میرویم تا بر روی یال سمت راستی قرار بگیریم.لازم به ذکر است که هر دو یال و حتی دره بالا دست پارک نیلوفر نیز راههای متعددی رو به بالا و مسیر قله دارند. پس از صعود شیب اولیه به منطقه صاف و مسطحی میرسیم که کانکسهای جنگلبانی و کارگاه پروژه فضای سبز و آبیاری دامنه ها در آنجا مستقر می باشد.جاده نیز تا اینجا و حتی بالاتر از آن در مسیر صعود ما کشیده شده است. در طول مسیر فضای سبز قابل ملاحظه ای از درختان رشد یافته برگ سوزنی و شبکه ای از آبیاری قطره ای و همچنین دو استخر بزرگ وجود دارد که نسبت به سایر مسیرهای دامنه توچال از ویژگی خاص و زیبایی برخوردار است. محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله عرقچین با عبور از مسیر پاکوب و پر پیچ و خم در میان درختان به منطقه مسطح دوم و استخر اول میرسیم و با عبور از کنار استخر اول و پس از طی شیبی نه چندان طولانی، در ساعت 8.15 در مجاورت استخر دوم و لابلای قسمت های صخره ای صبحانه را صرف مینماییم. هوا سرد و زمین پوشیده از برفی نازک است که یکی دو روز قبل باریده است اما فقدان باد حتی در حد نسیم شرایط را برای صرف صبحانه ، قابل تحمل تر میکند. در ساعت 8.45 به راه افتاده و پس از طی قسمت مسطح سوم وارد مسیری تراورس به سمت راست شده و بر روی یال صعود به قله اول قرار میگیریم. حجم برف بستر کم کم افزایش می باید و ما در شیبی تند و مستقیم به صعود خود ادامه میدهیم. پس از صعود به قله اول و سپس قله دوم - به فاصله کمی از آن- در مسیر کم شیب قله قرار میگیریم. پس از عبور از کنار قله اصلی که تابلو بر روی آن نصب شده به سمت قله ای دیگر که کمی بالاتر است رفته و بلافاصله پس از گرفتن چند عکس برمیگردیم و بر روی قله اصلی به استراحت میپردازیم. به نظر میرسد علت انتخاب این نقطه به عنوان قله، مسطح و جادار بودن آن در مقایسه قله بلند تر می باشد که عرض آن در حد یک تا…

گزارش برنامه صعود به قله لتمال- آسیاب باد به ارتفاع 2330 تاریخ: دوازدهم دیماه سال نود و نه تعداد: بیست و هفت نفر هوا معتدل، زمین خشک وسیله نقلیه: شخصی قرار ابتدای صبح قله آسیاب باد قرارمان ساعت 6.30 صبح روز جمعه پارکینگ شماره 4 آبشار تهران بود که به دلیل نا آشنایی برخی از دوستان با آدرس قرار و تاخیر ایشان ، در ساعت 7 صبح پس از پارک ماشین ها در پارکینگ بزرگ و استاندارد پارک تفریحی آبشار تهران از طریق جاده ، صعود خود را آغاز کردیم. یال صعود ما، مسیری نیست که جاده از آن شروع میشود بلکه در سمت راست (شرق) آن قرار دارد . وسط این دو یال دره ای است که پارک تا عمق آن ساخته شده و تراس بندی شده است.ما بعد از دو پیچ و خم وارد راه پارک داخل دره ( سمت راست) میشویم. گرچه جاده نیز پس از چند پیچ و خم طولانی با راه داخل پارک تلاقی میکند.   از طریق جاده به مسیر خود ادامه میدهیم تا جاییکه به یال صعود برسیم. در اینجا جاده را که به سمت شرقی تر دره می رود رها کرده و از روی یال به صعود خود ادامه میدهیم گرچه بالاتر نیز با چند پیچ و تاب جاده تلاقی داریم. محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله لتمان- آسیاب باد در میانه راه و در قسمتی تقریبا مسطح در ساعت 8.15 به مدت 27 دقیقه صبحانه را در هوایی ملایم صرف نموده و دوباره به راه افتادیم. در ساعت 9.30 به قله لتمال رسیدیم. تعدادی از گروههای کوهنوردی به سمت قله هم ارتفاع در شمال غرب و عده زیاد دیگری به سمت قله ای با ارتفاع کمتر به عزم صعود رفته بودند که قله اخیر به دلیل داشتن پناهگاهی خوش ترکیب به صورت خشکه چین از کیسه های سفید رنگ بلند و باریک (اشاره به جانپناه آتشنشان فداکار امید عباسی) بیشتر مورد استقبال کوهپیمایان قرار گرفته بود. ما هم ظرف یک ربع تا پناهگاه رفته و پس از کمی توقف و عکاسی، مجددا به قله اصلی برگشتیم. در نهایت در ساعت 10.45 به سمت پایین سرازیر شده و در ساعت 13 به پارکینگ رسیدیم. سایر توضیحات: *ارتفاع پای صعود 1490 متر است * در مسیر موبایل آنتن میدهد ولی آبی در مسیر یافت نمیشود  

گزارش برنامه صعود به قله اسپیدچال به ارتفاع 3225 متر تاریخ: جمعه بیست و هشتم آذر ماه نود و نه تعداد: شانزده نفر وسیله نقلیه: مینی بوس هوا: نیمه ابری، بعضی اوقات مه آلود و در ساعاتی از بعد از ظهر بارش خفیف برف زمین: از ابتدای راه برفی با ضخامت بیش از نیم متر در دامنه های پر شیب در ساعت 5.30 صبح روز جمعه سر قرارمان در شرق تهران حاضر شده و به دلیل گم و پیدا شدن شیشه عینک! یکی از همراهان در تاریکی با یک ربع تاخیر و در ساعت 5.45 به سمت جاده فشم راه افتادیم. در دو راهی دسترسی به روستای امامه، سه نفر از دوستانمان با پارک کردن ماشین شان در مجاورت همان محل به گروه سیزده نفره ما ملحق شدند. نامبردگان شب قبل در همان منطقه سکونت داشتند. در ساعت 6.50 صبح درآخرین پیچ (راستگرد) جاده قبل از میدان تقسیم (دو راهی) به امامه پایین و امامه بالا توقف نمودیم. مسیر ما دره سمت چپ جاده در محل پیچ راستگرد جاده می باشد که در مجاورت آن قسمت عریضی نیز برای پارک ماشین قرار دارد .تعدادی ماشین نیز قبل از رسیدن ما در این قسمت پارک کرده بودند. عکس ابتدای دره و محل پارکینگ به صورت جداگانه در این گزارش درج شده است. شروع حرکت به سمت قله اسپیدچال  و مسیرهای صعود در ساعت 7 صبح از گوشه چپ دره به ارتفاع 2335 متر راه خود را به سوی یالی که در منتهی الیه سمت راست ما دیده میشود در پیش گرفتیم. آبی در دره جاری است که مظهر (خروجی) چشمه آن کمی بالاتر قرار دارد پس از آن از کنار استخری خالی در سمت راست راه و بعد از آن چند درخت در سمت چپ گذر کرده و شیبی نسبتا تند را بالا میرویم. دو سه گروه جلوتر از ما زحمت برفکوبی را کشیده و راه را برای ما هموار کرده اند. پس از عبور از سینه کش تند به ابتدای یال رسیده و در پناه صخره ها بساط صبحانه را پهن نمودیم. گروهی از کوهنوردان از میدان اشاره شده در بالا ( دو راهی امامه پایین و امامه بالا) مستقیما راه صعود را در پیش گرفته و پس از رسیدن به تپه بالا دست و سرازیر شدن از آن ( با تقلیل ارتفاعی ناچیز) در مسیر ما قرار گرفتند. گروه دیگری نیز به نظر میرسد از  روستای امامه صعود نموده و در محل صبحانه به مسیر اصلی ملحق شدند. در مجموع به نظر می رسد به دلیل شلوغی بیش از اندازه مسیر های صعود به دامنه های توچال و خطرات کرونایی ناشی از آن و همچنین محدودیت های پیش آمده در استفاده از تله کابین برای کوهنوردان، اقبال به سوی قلل کمتر شناخته شده و حدودا سه هزار متری اطراف تهران بیشتر شده است. صرف صبحانه در مسیر صعود به قله اسپیدچال در محل صبحانه دوستان خوب باشگاه اسپیلت را ملاقات نمودیم که عزم خود را برای صعود به قله همهن علیرغم برفکوبی سنگین پیش رو جزم کرده بودند. پس از صرف صبحانه به حرکت خود ادامه دادیم. مسیر صعود…

گزارش برنامه صعود به قله کوجه تفرش به ارتفاع 3155 متر تاریخ : جمعه یازدهم مهر ماه سال نود و نه تعداد: دوازده نفر وسیله نقلیه: شخصی هوا: صاف و خنک زمین : خشک روز پنجشنبه جمعا نه نفر با سه دستگاه سواری از طریق اتوبان تهران- ساوه عازم شهر تفرش شدیم. در بزرگراه ساوه- سلفچگان بعد از عبور از شهر ساوه و قبل از سلفچگان( حدودا 20 کیلومتر مانده به سلفچگان) از دوراهی منتهی به دستجرد و تفرش و از سمت راست (غرب) از جاده اصلی خارج شدیم  پس از عبور از دستجرد و فوجرد به تفرش رسیدیم و در منزل یکی از دوستان شب را سپری کردیم. راه دسترسی به پای صعود قله کوجه اگر قصد استفاده از نرم افراز جهت یابی WAZE یا مشابه آن را دارید چنانچه شهر تفرش را به عنوان مقصد خود اعلام کنید بیراهه آسفالته ای را به شما معرفی و راهتان را دورتر خواهد کرد بهتر است دستجرد را به عنوان مقصد تعیین نمایید تا مسیر اصلی را به شما نشان دهد. روز جمعه روز صعود به قله کوجه در ساعت شش صبح از منزل به راه افتاده و پس از سوار کردن دوست جدید و راهنمای محلی مان آقای محسن شریفی  به شماره تماس  09187642715 به سمت روستای کهک به راه افتادیم. بلوار پاسداران را به سمت دانشگاه تفرش رفته و در انتها،با برگشت از طریق دوربرگردان وارد بلوار جانبازان شدیم. انتهای بلوار به روستای کهک منتهی میشود. از طریق کوچه علی اکبر صادقی به یک میدان میرسیم که در سمت راست آن بنای یک مسجد تاریخی و چند صد ساله و در سمت چپ آن بهشت فاطمیه (قبرستان) قرار دارد. از کنار بهشت فاطمیه راه را ادامه میدهیم تا قبل از باغات روبرو که به مزرعه مرسک(MARASK) معروف است ماشین ها را پارک کنیم . ارتفاع این نقطه 2245 متر از سطح دریا می باشد. محل صرف صبحانه در مسیر قله کوجه در بستر مسیل داخل  باغات و امتداد لوله کشی آب بالا دست و از درون مزرعه راه را ادامه میدهیم تا به یک خروجی آب، یک ویلا و کمی بالا دست به یک آب بند برسیم. ادامه راه ما دره ای طولانی است که تا قله کوجه ما را هدایت میکند . در نیمی از مسیر پاکوب در درون این دره لوله کشی آب با لوله گالوانیزه قرار دارد که فرسوده و غیر قابل استفاده شده است. در ساعت هشت و پنج دقیقه به ابتدای آب جاری درون دره میرسیم که چشمه گوارایی است. ارتفاع این نقطه 2666 متر است و صبحانه را همینجا تا ساعت 8.50 صرف میکنیم بعد از صرف صبحانه ادامه همین دره را پی میگیریم که حدود ده دقیقه بعد (ساعت نه) به علت صخره ای بودن کف دره، راه پاکوب از سمت دامنه سمت چپ مارا به عرصه بالاتر میبرد ولی دوباره بعد از صخره ها به کف دره میرسد . جالب اینجاست که در این فصل هنوز هم قسمتی از دره سرسبز و زیبا می باشد. در ساعت 9.45 در ارتفاع 2940 متری به جای پهنی میرسیم که دو دره پهن و کم…

گزارش برنامه صعود به قله گاوبینی به ارتفاع 3292 متر تاریخ: جمعه چهارم مهر ماه سال نود و نه تعداد: بیست و یک نفر وسیله نقلیه: مینی بوس و سواری هوا: معتدل زمین: خشک قله گاو بینی بر روی خط الراس اصلی رشته کوه البرز یعنی خط تقسیم حوزه آبریز شمالی( دریای مازندران) و حوزه آبریز جنوب البرز (دریاچه نمک و...) قرار دارد. در قسمت شرقی آن قلل فیل زمین ، سیاه پلاس، گل زرد و گردنه امام زاده هاشم و نیمی از رشته کوه دو برار و در قسمت غربی آن قلل سر سیاه غار و پرسون، گردنه افجه بشم و قلل سیاه ریز و ریزان و آتشکوه و مهرچال و پیرزن کلون واقع است که از اینجا به صورت S به سمت قله های شیورکش و کاسونک ، گردنه و قله خاتون بارگاه و در ادامه خرسنگ، جانستون و برج امتداد پیدا میکند. این خط الراس خط تقسیم آب شمال و جنوب البرز می باشد. ابتدای مسیر صعود به قله گاو بینی: یال صعود به این قله، به مثابه دیوار بین دو همسایه یعنی روستای برگ جهان در غرب و روستای لواسان بزرگ در شرق می باشد و از هر دو روستا می توان به این یال دسترسی پیدا کرده و قله را صعود نمود. در ساعت 5.05 از نقطه ای در شرق تهران به سمت روستا از مسیر افجه به راه افتادیم و در ساعت 6.35 از مسجد و پارکینگ اصلی روستا به مقصد قله حرکت کردیم. این محوطه دارای لوله کشی آب بهداشتی محل و سرویس های بهداشتی است که قسمت زنانه آن تقریبا غیر قابل استفاده است. از پله های مجاور سرویسها سرازیر شده تا به پل رسیدیم . از آن عبور نموده و با گذشت از کوچه شاهانی از روستا خارج شده و مستقیما به ابتدای یال رسیدیم. ارتفاع متوسط روستای برگ جهان 2050 متر می باشد. تپه پر شیبی را صعود نموده و در ساعت 7.30به بالای آن که سنگ چینی دارد میرسیم. از اینجا منظره زیبایی از روستا قابل رویت است. ارتفاع این تپه 2275 متر است. ادامه مسیر ما همین یال است که در ابتدا به قله کوتاهی به ارتفاع 2800 متر رسیده با گردش به چپ (شمال) به سوی قله اصلی امتداد می یابد.راه پاکوبی بر روی یال قابل مشاهده است. کمی بعد دوشاخه میشود یکی در امتداد یال تا همون قله کوتاه که نام آن را خورندان و بستک ذکر کرده اند میرود. دیگری از دامنه سمت چپ به سمت چند درخت بید کشیده شده و از آنجا با دور زدن قله مورد اشاره به سمت گردنه سمت چپ آن میرسد . محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله گاوبینی ما بالای این دو راهی صبحانه را صرف میکنیم . در نقطه ای به محاذات درختان و بر روی یال و با ارتفاع تقریبی 2545 متر. صبحانه را در ساعت 8.55 به مدت نیم ساعت صرف مینماییم و سه نفر از همراهان از محل صبحانه از ما جدا شده و سرازیر می شوند. کمی بالاتر از محل صبحانه از راهی تراورس خود را به همان راه منتهی به…

گزارش برنامه صعود به قله شاهوار به ارتفاع 3945 متر تاریخ صعود: پنجشنبه دوم مرداد ماه سال نود و نه تعداد: ده نفر وسیله نقلیه: شخصی هوا: نیمه ابری و خنک زمین: خشک و سنگریزه ای و پرشیب روز قبل از صعود به منزل یکی از آشنایان در روستایی مجاور شاهرود رفته و شب را در همانجا اقامت نمودیم. فردا صبح زود ( ساعت پنج) از خواب برخاسته و به سمت ابتدای شاهرود و سپس جاده روستای تاش- که راهنمای ما اهل آنجا بود- حرکت کردیم. تقریبا در انتهای شاهرود به سمت مشهد-جاده تاش و مجن از سمت چپ و رو به کوه جدا میشود و وارد دشت پهنی میشود که دو طرف آن با کوههای نسبتا بلندی محاصره شده است. کمی جلوتر به دلیل جاری بودن رودی کوچک در میان دره، سرسبزی و حاصل خیزی زمینهای اطراف نمایان میگردد. جاده مجن از سمت چپ جدا شده و راه مستقیم ما را به سمت روستای تاش میبرد. ابتدای دسترسی مسیر صعود به قله شاهوار به دلیل مشکلات فیمابین اهالی محلی و معدن کاوان، قبل از روستا ، جاده ای احداث شده که تا معدن (بوکسیت) امتداد می یابد. در مسیر این جاده که ما آن را انتخاب نمودیم تا تا گیت نگهبانی قرار دارد که به دلیل آشنایی از آن عبور کرده و به گیت سوم که محل تلاقی تقریبی این جاده با راه دسترسی از روستا به معدن است رسیدیم. هر دو جاده کاملا تسطیح شده و با عرض زیادی کوبیده شده است. ماشین ها را همانجا و در کنار گیت آخر پارک کردیم. روبروی ما دو دره با یالی در وسط قرار دارد . دره سمت چپ امتداد همان جاده معدن تا ارتفاعات بالاتر است که قبلا مسیر صعود ما بوده است. دسترسی به آب در مسیر صعود به قله شاهوار در حالیکه ما وسایر گروهها یال میانی را صعود کرده و از همان یال تا قله شاهوار رفتیم منتها برای برداشتن آب از چشمه های دره سمت راست ابتدا به آنجا رفته و کمی با سختی خود را به ابتدای یال میانی رساندیم در حالیکه سایر گروهها ( از مشهد و نیشابور) از ابتدای دره سمت چپ و در شیب ملایمی در مسیر قرار گرفتند. این چشمه در همان ابتدای دره سمت راستی است که در ادامه به درخت زار و چشمه پر آب پیر میشی در شیبی تند رسیده و در مسیری البته با کمی دست به سنگ به سوی قله شاهوار نیز هست. این چشمه برای نسلهای گذشته مقدس بوده است و آب آن با اتصال به آب چشمه ای جاری از زیر یال، نهری پر آب و زلال را تشکیل میدهد. در ساعت 6.55 بر روی قسمت صافی از یال بساط صبحانه را در ارتفاع 3075 متر پهن نمودیم( ارتفاع پای صعود 2675 می باشد) که از ساعت 8.15 تا 8.45 به طول انجامید. زمان رسیدن به قله شاهوار استراحتی بر بالای صخره ها به ارتفاع 3555 و توقفی دیگر در ابتدای یال پهن اصلی به ارتفاع 3850 متر داشتیم. در ساعت 12.05 به قله شاهوار که با جی پی اس 3913 و بر…

گزارش برنامه صعود به قله کلونچین به ارتفاع 4221 متر تاریخ : نوزدهم تیرماه سال نود و نه تعداد: بیست و دو نفر وسیله نقلیه: سواری شخصی و وانت نیسان هوا: معتدل با باران های کم و پراکنده زمین: عمدتا برفچال عصر روز چهارشنبه دو گروه کوهنوردی مشتمل بر ده نفر از کوهنوردان باشگاه گرین نورآباد  و نه نفر از گروه کوهنوردی لار تهران سر قرارمان (زیر آبشار تونل اول چلگرد) جمع شده و به اتکای اطلاعات نادرست اما موکد میزبانان محلی به سمت جاده  بازفت حرکت کردیم. بعد از طی حدود 35 کیلومتر و پی بردن به اشتباه میزبان، سرپرست برنامه(علی ملک) سریعا درخواست یک راهنمای کوهنورد محلی نمود با تاکید بر این نکته که ایشان حتما این قله را از مسیر کول خدنگ صعود کرده باشد . با تلاش میزبان نهایتا با یکی از کوهنوردان محلی که ضمنا از عشایر شریف منطقه نیز بوده در بالای آبشار و جلوی مغازه های فروش اجناس محلی قرار گذاشته و پس از صحبت های اولیه و اعمال هماهنگی های لازم تصمیم گرفتیم به اداره تربیت بدنی که متصدی آن آشنای راهنمایمان بوده رفته و در حیاط آن چادر بزنیم. با توجه به شرایط کرونایی تقریبا همه همنوردان چادر آورده بودند و بقیه هم در فضای باز و در هوایی لطیف شب را به سر رساندند. در سرویس بهداشتی نیز توسط متصدی آنجا برای ما باز شد که آب شیر آنجا نیز آشامیدنی بود. پنجشنبه روز صعود به قله کلونچین راس ساعت 3 بیدار شده و با برچیدن چادرها و وسایل اضافی و قرار دادن آن داخل صندوق عقب ماشین ها، آنجا را به نگهبانی سپردیم که از قبل توسط راهنما برای حفاظت از اموال به کار گمارده بودیم. دقیقا راس ساعت 4 صبح سوار بر دو دستگاه وانت نیسان-کرایه شده از شب قبل-به همراه دو نفر محلی و راهنمایمان به نام آقای علی (جلال) غیبی پور ( با لباسهای بختیاری) به سمت تونل دوم از دو راهی نیروگاه و روستای قاسم آباد در جاده ای که به سمت شهرکرد می رود حرکت نمودیم. جاده ای در ابتدا آسفالته و سپس شنی و در بعضی قسمت ها ناهموار را طی نموده و پس از گذشتن از پلی فلزی و سپس تونل دوم انتقال آب بین حوزه ای کوهرنگ در پارکینگ مسطح و خاکی و درست روبروی تنگه باشکوه کول خدنگ در ساعت 4.45 توقف نمودیم. ارتفاع این نقطه از سطح دریا 2460 متر می باشد. در ساعت 5 صبح در مسیری پاکوب و کمی سنگلاخی در دل تاریکی زیر نور مهتاب به سمت ورودی تنگه به راه افتادیم. مسیر صعود ما ترکیبی عمدتا برفچال ( پر حجم)و کمتر سنگلاخی بوده است که در ابتدا تقریبا مستقیم است اما در انتها کم کم با قوسی به سمت چپ به زیر قله کلونچین میرود که از جاده پیدا نیست. تقریبا سه چهارم مسیر نیز از روی برفچالها و در داخل تنگه می باشد. صرف صبحانه در مسیر صعود به قله کلونچین: در ساعت 5.50 در قسمت باریکی از تنگه و پس از عبور از دو قسمت صخره ای( دست به سنگ) در کنار چشمه…

گزارش برنامه صعود به قله مهرچال به ارتفاع 3912 متر تاریخ : پنجشنبه و جمعه- پنج و شش تیرماه نود و نه تعداد: نه نفر وسیله نقلیه: مینی بوس هوا: معتدل و آفتابی زمین: خشک تا قله آغاز صعود به قله مهرچال: در ساعت 5.15 صبح روز پنجشنبه از نقطه ای در شرق تهران به سمت فشم به راه افتادیم. با گسترش ساخت و ساز در فشم، دیگر دو راهی منشعب از جاده اصلی به سمت روستای امامه در داخل فشم و در ابتدای آن قرار گرفت. در ساعت 6.30 پس از عبور از دو انشعابی که از سمت راست به سمت امامه پایین میرود در محل تلاقی رود کوچکی با جاده که ارتفاع آن از سطح دریا 2260 متر است پیاده شده و در امتداد دره و از سمت چپ آن صعودمان را آغاز نمودیم.   امسال به دلیل حجم بارشها رود جاری بسیار پر آب بوده و برای گذشتن از آن با کمی مشکل روبرو شدیم به نحوی که دو نفر از همنوردان به داخل آب افتاده و بخشی از لباسهایشان خیس شد. دره اصلی که پر آب است در سمت راست راه ما قرار دارد که تا کاسه مهرچال ادامه دارد اما مسیر آن پر از آبشار و دیواره صخره ای است. در ساعت 7.05 به پای شیب اصلی و تند صعود به قله مهرچال میرسیم که سه اصله درخت بید، گردو تبریزی در کنار آن قرار دارد . راه پر شیب و مارپیچی در دامنه پیش رویمان بوده که مسیر آن توسط کوهنوردان با فلش آبی رنگ مشخص شده است. محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله مهرچال: در ساعت 8.20 پس از طی کردن این قسمت در نقطه ای به ارتفاع 2650 متر بساط صبحانه را پهن نموده و پس از صرف آن در مسیری به راه خود ادامه میدهیم که عمدتا تراورس بوده و بجز قسمت کوتاهی که با چند مارپیچ بر روی یال رو به بالا میرود، تماما پس از عبور از چندین دره، به صورت ملایم تا رسیدن به کاسه مهرچال ارتفاع میگیرد. در یکی از این دره ها، آب چشمه ای که از بالا دست سرچشمه میگیرد جریان دارد. در ساعت 11.55 به ابتدای کاسه مهرچال به ارتفاع 3131 متر میرسیم و حدود دو ساعت در کنار چشمه پر آب آن استراحت میکنیم. علت اتلاف وقت طولانی، تصمیم بر شب مانی در این طبیعت زیبا و عبور از پیک گرمای ظهر است. گرچه قصد اولیه ما نصب چادر در همین مکان بوده اما به دلیل گرانی بی حد و حساب لوازم کوهنوردی (چادر، کیسه خواب و ...) و حضور افراد دیگر، ترجیح میدهیم که کوله پشتی ها را برداشته و به صعود خود ادامه دهیم. پس از حدود یک ساعت به دره ای میرسیم که کف آن بجز قسمتی که آب زلال در آن جریان دارد تماما پوشیده از برف سفت ناشی از سقوط بهمن های زمستانی است. محل برپایی کمپ قله مهرچال: پس از عبور از آب، طبق نظر سرپرست تصمیم بر نصب چادر در همین محل گرفته می شود. پس از صاف کردن بستر، چادر ها را نصب…

گزارش برنامه صعود به قله چشمه کلان( کنی کلان) -رشته کوه گرین به ارتفاع 3100 متر تاریخ : پانزدهم خرداد سال نود و نه تعداد: دوازده نفر وسیله نقلیه: مینی بوس بنز هوا: صاف و خنک زمین: خشک و سرسبز استارت صعود به قله کنی کلان: پس از تجمع در جلوی آموزش و پرورش نور آباد در ساعت 5.45 به سمت مقصدمان حومه روستای گلام بحری حرکت کردیم. در ابتدای جاده نور آباد- هرسین و محل تلاقی با کمر بندی شهر ، جاده ای آسفالته به سمت شمال از آن جدا میشود و پس از عبور از چند آبادی در انتها به روستای گلام بحری(گلام به زبان محلی به معنی برکه آب می باشد) میرسد. در انتهای روستا و چند منزل مانده به انتهای آن از خیابان زاویه داری به سمت شمال غرب و به سوی دشت وسیع کشاورزی دیمی میرویم که دور آن با کوه حصار شده است .جاده ای خاکی که نزدیک انتهای دشت به سمت دره ای در سمت راست رو به شمال منشعب میشود که عبور از آن از عهده مینی بوس بنر و یا وانت نیسان بر میاید.پس از نیم ساعت طی مسیر در این جاده خاکی کوه چشمه کلان را به طور کامل دور زده تا در پشت (شمال غربی) آن به ابتدای راه پاکوب و نرمال صعود قله برسیم. در ساعت 6.40 دقیقه و تقریبا در انتهای جاده خاکی از نقطه ای به ارتفاع 2150 متر از مسیر پاکوب رو به جنوب شرق  و سپس جنوب صعود به قله کنی کلان را آغاز میکنیم. محل صرف صبحانه در مسیر صعود به قله کنی کلان: در ساعت 7.35 به اولین چشمه روان میرسیم که آب آن زیاد نیست . ارتفاع آن 2500 متر از سطح دریاست و صبحانه را در کنار همین چشمه صرف میکنیم. درساعت 8.20 مجددا به راه خودادامه میدهیم. کمی بالاتر با تغییر جهت به سمت راست به گوسفند سرایی میرسیم که دو دستگاه توالت پیش ساخته در کنار آن گذاشته است. بالاتر از آن چشمه پر آبی قرار دارد که به آن کتی کلان میگویند به معنای چشمه کل ها ( بز های کوهی). در ساعت 9.25 به کنار این چشمه رسیده و کمی استراحت میکنیم . ارتفاع این چشمه 2800 متر می باشد. قله کنی کلان از اینجا کاملا نمایان است . به صعود خود ادامه میدهیم و در ساعت 10.55 به آن میرسیم . قله ای دو قسمتی و هم ارتفاع که در قسمت اول آن تابلویی نصب شده و در قسمت دوم آن که فضای مسطحی است زیارتگاهی متعلق به اهل حق منطقه قرار دارد. این قله در قسمت غربی رشته کوه گرین قرار دارد و حد فاصل آن با رشته شرقی( چهل نابالغان و یال کبود ...) گردنه گاماسیاب است و جاده ارتباطی نور آباد به نهاوند از آن میگذرد. پس از کمی استراحت و عکاسی به سمت پایین سرازیر می شویم و در ساعت 14.30 به کنار مینی بوس می رسیم. *سایر توضیحات لازم در مسیر صعود به قله چشمه کلان - این قله مسیر صخره ای هم دارد که متاسفانه هفته قبل از صعود…

گزارش برنامه صعود به قله یال کبود ( به ارتفاع 3541 متر) تاریخ : چهاردهم خرداد سال نود و نه تعداد: هجده نفر ( نه نفر از گروه آزاد لار و نه نفر از باشگاه گرین) وسیله نقلیه: مینی بوس هوا: صاف و معتدل و با باد شدید ( تا 55 کیلومتر بر ساعت) زمین: خشک و سرسبز و در ارتفاع بالا و دره ها برفچال شروع صعود به قله یال کبود در ساعت 5.30 صبح روز چهارشنبه 14 خرداد از محل اقامتمان در شهر نور آباد - که روز قبل به آنجا رفته بودیم-به سمت سراب گاماسیاب در مسیر جاده نور آباد-نهاوند به راه میفتیم که تا سوار کردن همنوردان نور آبادی در ساعت 5.45 از شهر خارج شده و در ساعت 6.30 به محل پارک ماشینها در مجاورت سراب گاماسیاب میرسیم. توضیح اینکه به دلیل شیوع بیماری کرونا، راه ورود به محوطه اصلی را با خاکریز مسدود کرده بودند و ما از کنار جاده اصلی به سمت سراب سرازیر شدیم. این سراب پر آب ترین چشمه ایران است که از دل صخره های شمالی کوههای گرین سرچشمه میگیرد دبی متوسط آن پنج مترمکعب بر ثانیه می باشد به نحوی که حجم قابل توجهی از آب چشمه که دیگر رودخانه شده است از روی پل عبور نموده و ما برای گذشتن از آن با اتکا به نرده های پل اقدام کردیم. پس از عبور از پل و معارفه در ساعت 6.50 در امتداد دره ای به سمت جنوب شرق حرکت خود را آغاز کردیم. قبل از انتهای دره و از شرق تنگه ای صخره ای و در مسیر پاکوب و پرشیبی بالا رفتیم. در انتهای شیب میله بلندی نصب شده که به عنوان شاخص جهت صعود به قله یال کبود از آن استفاده میشود. در ساعت 8 به کنار این میله و در ساعت 8.10 به مجاور میله دوم رسیدیم. پناهگاه نارنجی یال کبود کاملا پیداست و ما در ساعت 8.30 به آن میرسیم و در کنار چشمه دو قلوی آن در فضایی مسطح و زیبا اتراق میکنیم . تا ساعت 9.20 در کنار تعدادی گروههای دیگری از لرستان و نهاوند صبحانه میخوریم و در این ساعت از کنار پناهگاه مسیر صعود به قله را در پیش میگیریم. شدت باد آزار دهنده است. مسیر صعود در ابتدا از کنار برفچال و در ادامه با تراورس به سمت چپ (شرق) از روی یال می باشد که مستقیما تا قله امتداد می یابد. رسیدن به قله یال کبود در ساعت 13.35 به قله میرسیم و در هوایی معتدل اما با باد شدید (تا حدود 55 کیلومتر بر ساعت ) تا ساعت 14.15 بر روی قله میمانیم و پس از آن در همان مسیر صعود راه بازگشت را در پیش میگیریم. متاسفانه به دلیل جدا شدن یکی از افراد جدید گروه و گم شدن وی، حدود یکساعت صرف پیدا کردنش کردیم و پس از صرف نهار در کنار پناهگاه در ساعت 8 به کنار مینی بوس رسیدیم. سایر توضیحات گزارش برنامه صعود به قله یال کبود: *حدود دو ساعت پس از پناهگاه اصلی، جان پناه کوچک دیگری هست که ما از کنارش…

گزارش برنامه صعود به قله تلکمر (TELKAMAR) به ارتفاع 2780 متر تاریخ: جمعه 20-10-98 تعداد: 14 نفر وسیله نقلیه: شخصی هوا: سرد و نیمه ابری زمین : برف تازه و کم حجم این قله در قسمت غربی شهر دماوند و جنوب دشت مشا قرار دارد و قله مناسبی است برای روزهای سرد زمستان و خصوصا در شرایطی که هوای تهران به شدت آلوده است و اطلاعیه های رسمی مبنی بر عدم صعود به ارتفاعات توچال دریافت میشود. در ساعت 5.45 قرارمان بعد از عوارضی پردیس بود که با کمی تاخیر به سمت جاده فیروزکوه به راه افتادیم. پس از ورود به گیلاوند از طریق بلوار بعثت یا بلوار شهید بهشتی به سمت شمال و بلوار آویشن رفته و جلوی دانشگاه پیام نور دماوند، ماشینها را پارک میکنیم. راه دسترسی به قله تلکمر در ساعت 6.45 از گوشه سمت راست در ورودی دانشگاه از طریق پله ای وارد مسیر پاکوب به سمت قله میشود. این مسیر تماما بر روی یالی است که با  کمی بالا و پایین ( در اصطلاح کوهنوردان بده-بستان) به قله میرسد و بنابراین برای فصل زمستان هم مسیری خوب و بی خطر است. گرچه این مسیر سنگلاخی است اما از میان همین قسمت های سنگلاخی بدلیل تردد فراوان کوهنوردان محلی راههای پاکوب متعدد و خوبی ایجاد شده است. این راهها عمدتا بر روی یال ، گاها در دامنه جنوبی و در یک مورد هم دامنه شمالی یال تعبیه شده است. برفی نازک که روز قبل باریده بود از پایین زینت بخش راه بود که در انتهای مسیر ضخامت آن تا حدود 40 سانتی متر می رسید. صرف صبحانه در مسیر قله تلکمر پس از تابش نور خورشید و قابل تحمل شدن سرمای هوا در قسمتی خشک در دامنه جنوبی یال- آنجاییکه اولین شیب تند تبدیل به تراورس میشود- به مدت نیم ساعت صبحانه را صرف نموده و مجددا به راه خود ادامه دادیم. گروههای کم تعداد دیگری نیز از کوهنوردان محلی عمدتا برای صعود قله و بعضا برای کوهپیمایی در مسیر حضور داشته اند. زمان رسیدن به قله تلکمر در ساعت 10.25 به قله رسیده و پس از کمی استراحت و عکاسی در هوایی پاک و بر فراز شهر زیبا و سرسبز دماوند در ساعت 11 از همان مسیر رفت سرازیر شدیم و در ساعت 13 به کنار ماشینها رسیدیم. در مسیر آب وجود ندارد ولی آنتن دهی موبایل مناسب است. سایر توضیحات جهت دسترسی به قله تلکمر: در اواسط مسیر نوک قله دماوند نیز کم کم از سمت شمال ظاهر میشود و در گوشه چپ آن به ترتیب از شمال به جنوب قلل تیزکوه، گل زرد و سر استخر دیده میشود. کمی جلوتر پشت تپه پیست آبعلی قابل رویت است. در قسمت شمال شرقی  و شرق قلل رشته کوه دوبرار و قله زرینه کوه و در قسمت غرب نیز قله توچال و سایر قلل البرز مرکزی نمایان است. گیلاوند ، دماوند و آبادیهای حاشیه آن(احمد آباد، دشت مشا) به صورت هلالی دور این کوه قرار دارد.