گزارش برنامه صعود به قلۀکاسونک از گردنه خاتون بارگاه و پیمایش مسیر تا روستای افجه

گزارش برنامه صعود به قلۀکاسونک از گردنه خاتون بارگاه

و پیمایش مسیر تا روستای افجه

تاریخ: پنجشنبه ۱۷/۲/۹۴

تعداد: ۸ نفر

وسیله نقلیه: ون

شرایط آب و هوا: سرد و همراه با ۲۵ تا ۳۰ کیلومتر بر سرعت باد و تا حدودی سرد. زمین در ارتفاعات رخ شمالی پوشیده از برف بود و در رخ جنوبی خشک بود.

در ساعت ۴:۴۰ صبح از شرق تهران با یک دستگاه ون به سمت فشم، گرمابدر و سپس (با کمی سختی به دلیل سیلاب‌های اخیر) گردنۀ خاتون بارگاه حرکت کردیم. در ساعت ۶:۴۵ از گردنۀ رو به جنوب و از طریق یالی مشخص، صعود به قله کاسونک را آغاز کردیم. در بین راه، صبحانه خوردیم و مجداً مسیر را ادامه دادیم. پس از سه ساعت راه‌پیمایی، در ساعت ۹:۴۵ دقیقه به قله رسیدیم.

برنامۀ از پیش اعلام شدۀ ما، ادامۀ خط الراس به سمت قلل شیورکش و پیرزن کلوم و رفتن به روستای امامه بود. اما به دلیل مناسب نبودن صخره‌های قلۀ شیورکش با توان بچه‌ها و پربرف بودن دامنۀ شرقی قلۀ پیرزن کلوم، با تصمیم جمع و بر اساس پیشنهاد سرپرست برنامه، مسیر به سمت روستای افجه تغییر کرد.

پس از سرازیر شدن از دامنۀ جنوبی قلۀ کاسونک که سنگی و قابل عبور است، به گردنۀ زیبای بین دو قلۀ کاسونک و شکارک رسیدیم. پس از کمی استراحت، مجداً با تراورس از دامنۀ غربی قلۀ شکارک و عبور از چند دره و قیف کوچک به گردنۀ کوچک دیگری رسیدیم و سپس، به سوی دشت لار (شاخه مهرچال) سرازیر شدیم.

این شاخه پس از پیوستن به شاخه‌ای که از دامنه‌های قلل خلنوو پالون‌گردن سرچشمه می‌گیرد، دشت وسیع و سرسبز کمردشت را شکل می‌دهدو رو به سوی شرق تا پلور ادامه می‌یابد.

متأسفانه این پارک ملی زیبا و بی‌نظیر، وسیعاً برای تعلیف تعداد بی‌شماری از دام‌های متعلق به نهادهای حکومتی و دامداران گرمساری و ورامینی استفاده می‌شودو با احداث جاده‌ای از سمت پلور تا انتهای آن و ساخت و ساز در گوشه و کنار دشت لار، مورد تاخت و تاز مخربی قرار گرفته است و چنانچه برخوردهای قانونی لازم با این تجارت صورت نگیرد، با کمی اغراق شاید در آینده‌ای نه چندان دور، شاهد برپا شدن آبادی‌های جدید باشیم.

با درآوردن کفش و جوراب از رودخانه زلال و تماماً آشامیدنی لار گذشتیم و بعد از پوشیدن کفش، مشخص شد رودخانۀ دیگری با همین اندازه، کمی جلوتر جاری است. از آن شاخه نیز عبور کردیم و به قسمت مسطح و سرسبز قسمت جنوبی دشت لار رسیدیم.

روبه‌رویمان، جاده‌ای در دامنۀ کوه با بلدوزر احداث شده است که نباید با راه گردنۀ افجه فشم اشتباه شود. از آنجا که در دو طرف هر گردنه‌ای، دره‌ای واقع است، پس ما به دنبال رسیدن به درۀ منتهی به گردنۀ افجه فشم به سمت پایین دشت لار و در امتداد یک جادۀ خاکی ادامه مسیر دادیم. از کنار چند ساختمان مخروبه و نیمه مخروبه گذشتیم که احتمالاً تخریب آن کار طبیعت نیست و شاید توسط سازمان محیط زیست تخریب شده باشد. از کنار دره‌ای باریک که آب فراوانی از آن جاری است، گذشتیم و بالاخره در ساعت ۱۴:۳۰، به ابتدای دره‌ای نسبتاً پهن‌رسیدیم. با تغییر مسیر ۹۰ درجه‌ای به سمت جنوب، ابتدا به یک کاروانسرای سنگی شاه عباسی نیمه مخروبه رسیدیم که در کنار آن راه کالسکه‌رو منتهی به گردنۀ افجه فشم قابل رؤیت است.

این راه را انتخاب کرده و گاهی با میانبر از آن،در ساعت ۱۶:۳۰ به نقطۀ بالایی گردنه رسیدیم. ادامه همان راه را سرازیر شدیم و با عبور از راهی پهن و مال‌رو و از کنار آبشارهای زیبا، در ساعت ۱۷:۴۰ به دشت هویج رسیدیم. پس از کمی استراحت و صرف ناهار، در ادامۀ راه، ساعت ۱۹:۰۰ به روستای افجه فشم وارد شده و سوار بر ونی که در آنجا منتظرمان بود، عازم تهران شدیم.

توضیحات

*پس از تغییر مسیر از روی قلۀ کاسونک و نبود امکان تماس با راننده، از طریق موبایل پیامی برای ایشان ارسال کردیم. راننده نزدیکی‌های گردنه، پیام را دریافت کرد و از میانۀ راه روستای امامه به سمت روستای افجه تغییر مسیر داد. روی گردنه آنتن موبایل برقرار است.

* آب زیادی برای مسیر خط‌الراس برداشتیم که به علت کثرت آب آشامیدنی در مسیر جدید، به کارمان نیامد.

* قله تقریباً صخره‌ای شکارک نیز در کنار کاسونک، می‌تواند در یک برنامه یک روزه گنجانده شود.

* فاصلۀ زمانی صعود به قلۀ پرسون از گردنۀ افجه فشم در حدود ۱۵ الی ۲۰ دقیقه است.

* اثرات تخریبی سیلاب‌های فصلی در طول مسیر محسوس است.