گزارش برنامه صعود به قله دماوند از رخ شمالی

گزارش برنامه صعود به قله دماوند از رخ شمالی

تاریخ: شنبه، یکشنبه و دوشنبه ۱۴ تا ۱۶ مرداد ۹۶، تعداد: ۱۵ نفر، هوا: معتدل، زمین:خشک،وسیله نقلیه: شخصی

ساعت ۴ صبح روز شنبه (که به دلیل مراسم تحلیف ریاست جمهوری تعطیل بود) با سه دستگاه سواری به سمت روستای ناندل حرکت کرده و به سه نفر از همنوردان که از روز قبل به منزل شخصی آقای صالحی رفته بودند ملحق شدیم.

شروع مسیر صعود به قله دماوند از رخ شمالی:

محل انشعاب جاده کوهستانی و تماماً آسفالته روستای ناندل بین دومین و سومین تونل بعد از پلیس راه بائیجان و در سمت چپ (غرب) جاده قرار دارد و ما حدود ساعت ۸ صبح پس از پارک کردن ماشین ها در حیاط منزل آقای صالحی در اتاقی تمیز و مرتب به صرف صبحانه پرداختیم. سپس پس از بار زدن کلیه کوله ها (اعم از کوله بار و کوله صعود) بر روی یک وانت نیسان، خودمان بر پشت وانت نیسان دیگری سوار شده و به سمت پای صعود که منتهی الیه جاده خاکی و بعضاً سنگلاخی و در کنار یک تخته سنگ بزرگ می باشد، حرکت نمودیم.

کوله های بار را جهت بار شدن بر پشت قاطرها بر زمین گذاشته و با کوله های صعود، دشت وسیع و سبز را از میان راهی باریک در میان بوته ها به سمت جنوب و البته زاویه ای حدوداً ۱۵ درجه گرایش به غرب (جهت اطلاع برای شرایط مه آلود) در پیش گرفتیم. ساعت شروع ما ۱۰:۲۰ بوده است.

پس از یک ساعت و ۴۵ دقیقه طی مسیر در راهی کم شیب در ساعت ۱۲:۰۵ به ابتدای مجموعه تخت سنگها و در واقع نقطه تغییر شیب و پانزده دقیقه بعد به انتهای مجموعه سنگها و ابتدای مسیر شن اسکی با ترکیبی از خاک نرم و ماسه بادی رسیده و در آنجا استراحت نمودیم.

قابل ذکر است که ارتفاع محل پیاده شدن از وانت ۲۹۲۶ متر و شروع سنگها ۳۳۷۲ و ابتدای ماسه ها ۳۴۴۵ متر می باشد. از اینجا راه پاکوب با مارپیچ هایی ملایم و به صورتی کاملا مشخص تا پناهگاه ادامه دارد و ما در ساعت ۱۴:۴۵ به پناهگاه فلزی و نارنجی رنگ اول در ارتفاع ۳۹۷۰ متری رسیدیم.

در روزهای ابتدایی هفته، پناهگاه خلوت بوده و تعداد بیشتر اعضای گروه در داخل پناهگاه مستقر شده و تعداد کمتری در بیرون پناهگاه و بر روی سکوهائی که قبلاً توسط کوهموردان تسطیح و آماده شده، چادر خود را نصب نمودند. در روشنایی روز دو وعده غذایی ناهار و شام را یکی کرده و پس از ساعاتی به جهت هضم غذا، در ساعات اولیه شب به درون کیسه خوابهای خود خزیدیم.

روز صعود به قله دماوند:

روز دوم (یکشنبه): ساعت ۵ صبح از خواب بیدار شده و پس از صرف صبحانه ای سبک از مواد قندی همراه با چای، در ساعت ۶:۳۰ راه صعود را از سمت چپ پناهگاه در مسیری مشخص در پیش گرفتیم. در ساعت ۸:۵۰ به پناهگاه فلزی دوم در ارتفاع ۴۶۲۵ متر رسیده و در آن پناهگاه کاملاً خلوت به استراحت پرداختیم.

در ساعت ۹:۲۰ به صعود خود از پناهگاه دوم باز هم در مسیری کاملاً مشخص و حتی مالرو تا زیر اولین صخره ها ادامه دادیم. سپس از دامنه سمت راست صخره ها راه پاکوب را در پیش گرفتیم. به یک دو راهی می رسیم. راه سخت تر همراه با کمی دست به سنگ از میان دهلیزی باریک و در قسمتهایی پوشیده از یخ از سمت چپ مستقیماً رو به بالا می رود و راه پاکوب از سمت راست و در عرصه ای پایین تر ابتدا رو به جنوب و سپس با عبور از صخره ای نه چندام مشکل به صورترو به شمال رفته و این دو راهی در بالاتر به هم وصل می شوند. ما از دهلیز اولی صعود کرده ولی در بازگشت از راه ساده تر برگشتیم.

پس از عبور از این قسمت، مجدداً در راهی متعارف تا زیر صخره های دوم رفتیم و در اینجا با دو مسیر مشخص شده با سنگ چین مواجه شدیم. اولی با کمی دست به سنگ در سمت راست (غرب) که ما از آن صعود کردیم. دومی ازکنار دهلیز بزرگ سمت چپ (شرق) دارای راهی مشخص که ما از آن برگشتیم.

گروه اصلی (یازده نفر) در ساعت ۱۴:۲۰ و گروه دوم (یک نفر با حال نامناسب+ یک نفر همراه و مراقب) در ساعت ۱۵:۱۰ به قله رسیدند. به دلیل هجوم ابرها و حادث شدن مه غلیظ، گروه اول پس از ۲۰ دقیقه توقف بر روی قله و طبق نظر سرپرست به پایین سرازیر شده و پس از پیدا کردن ابتدای یال و مسیر بازگشت منتظر گروه دوم به انتظار نشستند و پس از تجمیع به سمت پناهگاه سرازیر شدیم. در ساعت ۱۸:۱۵ به پناهگاه بالا و در ساعت ۱۹:۴۵ به پناهگاه پایین رسیدیم و شب را در آنجا سپری نمودیم.

روز سوم: پس از صرف صبحانه، برچیدن وسایل و نظافت کامل پناهگاه و سپردن بارها به قاطرچی که قبلا هماهنگ شده بود در ساعت ۹:۳۰ از محل پناهگاه به سمت پایین سرازیر شده و در ساعت ۱۲:۰۰ به پارکینگ وانت ها رسیدیم.

سایر توضیحات صعود به قله دماوند از رخ شمالی:

• یکی از همراهان، شب صعود دچار بیماری شد و به ناگزیر با یکنفر همراه در پناهگاه باقی ماندند.
• هنگام ورود به پناهگاه با انبوه زباله مواجه شدیم و حدود یک ساعت صرف جمع آوری آن نمودیم.
• ۵۰۰ متر فوقانی مسیر به لحاظ ارتفاعی به تناوب از روی برف کوبیده شده عبور نمودیم.
• روی قله فقط گروه ما بود البته تعدادی کوهنورد را در مسیر بازگشت به تخت فریدون دیدیم.
• هر دو پناهگاه در قسمت اعظم پایین دست قابل رویت است.
• مسیر کاملاً فاقد آب است و ما آب آشامیدنی سالم با قاطر به بالا حمل کردیم.
• طبق هماهنگی قبلی ناهار مفصلی با دست پخت خانواده آقای صالحی در روز سوم در منزل ایشان خوردیم.
• در بازگشت از پناهگاه بالا، شن اسکی خوبی در قسمت غربی دامنه پایینی آن قرار دارد و ما از آن سرازیر شدیم.
• قاطرها می توانند تا زیر پناهگاه بالایی، بار را حمل کنند. از محل بارانداز تا پناهگاه یک ساعت راه است.
• به هنگام مه غلیظ در دو قسمت امکان بروز مشکلاتی برای کوهنوردان وجود دارد. اول از قله تا ابتدای یال فرود و دوم دشت انتهایی تا پارکینگ وانت ها که باید دقت شود.