گزارش صعود به قله شاهو(حوی خانی) ۳۳۹۰ متر

گزارش صعود به قله شاهو(حوی خانی) ۳۳۹۰ متر

تاریخ صعود:پنجشنبه ۲۷-۰۲-۹۷
تعداد :یازده نفر به علاوه ۲۳ نفر دیگر از گروه های ماهین تهران و چیای سنندج و کوهنوردان کرند غرب( به صورت مشترک)
هوا: صاف و معتدل
زمین: خشک و فقط در بعضی قسمت ها برف یخ زده

روز چهارشنبه ساعت ۱۱٫۰۰ شب با اتوبوس از تهران به کرمانشاه آمده و ساعت ۶٫۰۰ صبح روز پنجشنبه سوار بر مینی بوسی که از قبل کرایه شده و در ترمینال منتظر ما بود شدیم و به سمت روانسر به راه افتادیم. از طریق تماس تلفنی با سایر گروهها هماهنگ نموده و پس از توقفی کنار سراب روانسر در ساعت ۸ صبح به محوطه زیبای غار قوری قلعه رسیدیم و تا ساعت ۸٫۴۵ صبحانه را همانجا صرف نمودیم.

در این ساعت مجددا با دو دستگاه مینی بوس و سه دستگاه سواری سر راه پاوه و قبل از روستای شمشیر وارد روستای سریاس شده واز خروجی آسفالته به سمت شمال در مسیری سربالایی ارتفاع گرفتیم.

در حاشیه پیچی راست گرد زیر برج پاسگاهی که بر بالای تپه مشرف به منطقه قراردارد، و در زمینی مسطح ماشین ها را پارک کردیم ( ساعت ورود به دو راهی روستای سریاس ۹ صبح)
در ساعت ۹٫۳۰ باتراورس به سمت راست (شرق) و در بستر انبوهی از گل و گیاه به زیر قیف منتهی به قله خود را رسانده و صعود خود را در شیبی تدریجا تند شونده آغاز نمودیم.

سختی مسیر قله شاهو:

در ساعت ۱۱٫۱۵ و در ارتفاع ۲۴۰۰ متر پس از طی نمودن شیب سرسبز دامنه جنوبی قله شاهو به ابتدای قیف پرشیب و صخره ای و سنگلاخی رسیدیم. با توجه به کثرت نفرات و تندی شیب، استراحت های زیادی داشتیم که یکی از آنها در ساعت ۱۳٫۴۵ در کنار غار کوچکی که نام جان پناه بر آن گذاشته اند ، بوده است. در این فصل از سقف غاز ، آب چکه میکرد و کف آن نیز گل آلود و غیر قابل سکونت بود. ارتفاع این محل ۳۰۴۰ متر می باشد( یعنی ۳۵۰ متر پایین تر از قله) از اینجا به بعد شیب تندتر و تا حدی صخره ای شده و حرکت گروه نیز کند می شود. ناگزیر به سمت چپ متمایل شدیم تا هم در بستر مناسب تری قدم برداریم و هم به قله نزدیک تر شویم.

بالاخره همگی در ساعت ۱۵٫۳۰ به قله شاهو رسیده و تا ساعت ۱۶٫۳۰به شادی ، خوشی و صرف نهار پرداختیم. سپس در یک خط منظم بر روی تیغه ای پوشیده از برف ست و البته الزاما کمی با احتیاط رو به سوی غرب ، راه بازگشت را در پیش گرفتیم.

تا رسیدن به نقطه A که در کروکی پیوست نشان داده شده است، به ویژه در دو نقطه با چالش مختصر و کم خطر فرود از صخره پله ای مواجه بودیم.

پس از اتلاف وقتی ( در حدود یکساعت) به پیشنهاد یکی از دوستان که قبلا این قله را صعود کرده بودند، از مسیر دره پر شیب اما ایمن زیر گردنه سرازیر شدیم که جهت آن ابتدا به سمت جنوب و سپس جنوب غرب است.
مسیر دیگری با عبور تراورس گونه از گردنه و سینه کش برفی شمال تپه مجاور به گردنه اصلی بین قله شاهو و زاولی، میرود که در عین حال فکت مثبت آن دسترسی زودتر به جاده منتهی به گردنه است. مسیر انتخابی ما مستقیم، پرشیب و خسته کننده بوده است.

بین ساعت ۸ تا ۹٫۳۰ همه اعضای گروه به کنار جاده آسفالته و چشمه زلال پر آب زیر آن رسیده و پس از خداحافظی اعضای گروه چیای سنندج و ماهین تهران، بقیه به سمت ویلایی اجاره ای در روستای شمشیر رفته و شب را در آنجا سپری کردیم.

روز جمعه نیز پس از گشت و گذار در منطقه به کرمانشاه برگشتیم و شبانه با اتوبوس به تهران عزیمت نمودیم. در ساعت ۶٫۳۰ صبح روز شنبه ۲۹-۰۲-۹۷ به ترمینال غرب تهران رسیدیم.

سایر توضیحات لازم جهت صعود به قله شاهو:

*قله زیبای زاولی نیز از شهر پاوه و دره شمال شرقی آن صعود می شود.
*شام را در رستوران روستای شمشیر با کیفیت نامناسب و نهار روز جمعه را در رستورانی در پاوه با کیفیت خوب صرف کردیم.
*به دلیل بارندگی های مکرر اخیر، همه جا یکپارچه سبز بود.
*پس از فرود کنار چشمه خروشان زیر جاده، چای گوارایی نوشیدیم.
خط الراس حوی خانی – زاولی برنامه خوبی است (رفت از سریاس و بازگشت از پاوه)
*سرسبزی بیحد و حصر منطقه، هوای ملایم بهاری و حضور مردان سرحال کرد در گروه شور خاصی بپا کرده بود
*برداشت آب از مبدا صعود الزامی است
* در این برنامه با رعایت انضباط جمعی همه اعضای گروه از افراد تازه کار تا کوهنوردان مجرب و قدیمی به قله صعود کرده و به سلامت بازگشتند.
*سایر موارد: رب انار پاوه، بستنی و فالوده کنار جاده بعد از روانسر، سراب روانسر ، غار قوری قلعه و… فراموش نشود!