گزارش برنامه صعود به قله اسب گیرون به ارتفاع ۳۸۴۱ متر
تاریخ: پنجشنبه ۲۱-۴-۱۴۰۳
تعداد: ۷ نفر
وسیله نقلیه: شخصی؛
هوا: گرم و نیمه ابری همراه با کمی باد خنک در ارتفاع
نحوه دسترسی به پای صعود قله اسب گیرون :
ساعت ۴ صبح از شرق تهران به سمت جاده فیروزکوه به راه افتادیم تا خود را به پای صعود قله اسب گیرون در نقطه‌ای ما بین دو روستای مومِج و دِهنار برسانیم.
قله اسب گیرون در دنباله شرقی رشته کوه دوبرار واقع است.
این قسمت از دوبرارو دقیقاً بعد از قله سوزچال، تماماً در حوضچه آبریز دریاچه نمک قرار دارد و در دو طرف آن تعدادی روستای ییلاقی، مرتفع و زیبا، و مملو از باغات میوه تابستانی وجود دارد.
در قسمت شمالی از مبداء ارجمند،جاده‌ای کوهستانی به سمت لاسِم و جاده هرازمی‌رود، با روستاهایی در مسیر شامل اَندَریه، آسور، بِهان، نَجَفدَر، وَزنا و زَرمانو در انتها لاسِم.
در قسمت جنوبی آن نیز جاده‌ای پیچ در پیچ و نا ایمن اما آسفالته تا دریاچه تار امتداد دارد، با روستاهای یَهَر، لی‌پُشت، مومِج، دِهنارو هَویر در مسیر.
گویش مردم این روستاهای ییلاقی و سردسیر مازندرانی است.
نقطه انتخابی ما درست بین دو روستای مومج و هویردر جایی به نام باغ رهبری در نقشه گوگل بوده است.
با تعدادی باغ و ویلا در قسمت شمالی جاده و پارکینگ خاکی مختصری در جنوب آن. دره‌ای باریک و آب‌دار نیز از زیر قله تا این قسمت امتداد دارد.
پس از پارک دو دستگاه ماشین دُرًست در ساعت ۶ صبح از گوشه‌ی غربی ویلای روبرو(با سقف قرمز رنگ) رو به بالا رفته و با عبور از نهر آبی خود را به ابتدای راه باریکی در بالای باغات کف دره رساندیم.
این راه باریک تقریباً در امتداد لوله آب پلی اتیلنی است که از بالا دست، حامل آب نهر کف دره است.
این راه در ادامه پس از ورود به باغی و چند بار عبور چپ و راست از نهر در نهایت به قسمتی مسطح می‌رسد که در آنجا دره دو شاخه می‌شود و از نهرِ هر دو شاخه آن آب چشمه‌های بالا دست جاری است.
در ساعت ۷ صبح به اینجا رسیده و تا ساعت ۷:۳۵ صبحانه رادر این محل صرف کردیم.
ارتفاع محل پارکینگ ۲۳۹۵ و ارتفاع محل صبحانه ۲۵۹۵متر است.
صرف صبحانه و ابتدای صعود قله اسب گیرون:
پس از صرف صبحانه از یال پهن و پُرشیبِ میان دو دره رو به بالا رفتیم که فاقد راه پاکوب است. این یال پوشیده از بوته‌های کوتاه و بلند و متنوع بوده، در بعضی قسمت‌ها عبور از آن کمی سخت است.
در انتها به قله کوتاهی به ارتفاع ۳۱۵۰ متر منتهی می‌شود و ما در ساعت ۹:۴۰ بر روی آن قرار گرفتیم.
تعدادی اسب نیمه وحشی بدون زین و یراق در آنجا به چرا مشغول بودند و هر‌از گاهی برای نوشیدن آب به کنار چشمه‌ای واقع در دره‌ی شرقی این قله می‌رفتند.
پس از استراحت، ناگزیر از آن قله به سمت شمال و گوسفند سرائی بر روی گردنه پایینی آن سرازیر شده و با تقلیل ارتفاعی به میزان ۱۴۵ متر(تا ارتفاع ۳۰۰۵ متر) در شیبی تند در ساعت ۱۰:۱۰ به آنجا رسیدیم.
روبروی ما در قسمت شمال، یال پُرشیبی قرار دارد که در انتها به یال اصلی دوبرار شرقی متصل می‌گردد.
پس از عبور از یک تپه در ابتدای راه، در مسیری سنگلاخی و پرشیب و فاقد راه، صعود نهایی خود را به سوی قله اسب گیرون آغاز کردیم.
به دلیل شیب تند و بد راه بودن مسیر و گرمای هوا با استراحت‌های بیشتر از حد نرمال خود را به روی یال رساندیم.
صعود قله اسب گیرون
کمی بعد با تراورس به سمت راست (شرق) در ساعت ۱۴:۰۰ به قله اسب گیرون رسیدیم که فقط سنگ چینی دارد و فاقد تابلو است.
به محض ورود به روی یال سگ‌های گله‌ای بزرگ، احتمالاً از روستاهای شمالی یال دوبرار به استقبال ما آمدند. سه نفر چوپان و تعدادی قاطر مشغول به چرا هم از دور دیده می شدند.
بازگشت از قله اسب گیرون
در ساعت۱۴:۳۰ پس از گرفتن تعدای عکس و کمی استراحت راه بازگشت را در پیش گرفته و پس از طی مسیر سنگلاخی نزدیک قله و قرار گرفتن در قسمت خاکی، با زاویه‌ای حدوداً ۳۰ درجه نسبت به افق به سمت میانه‌های یالِ صعود سرازیر شدیم.
سپس به دامنه‌های سمت غربی یال صعود رفته و با عبور از مسیر‌های شن اسکی در ساعت ۱۶:۱۰ به همان گردنه و گوسفند سرای زیر قله کوتاه مورد اشاره در این گزارش رسیدیم.
پس از ده دقیقه استراحت با سرعتی مناسب از دامنه پرشیب و سرسبز قله کوتاه بالا رفته و پس از حدود ۲۰ دقیقه بر روی آن قرار گرفتیم.
به دلیل اتمام ذخیره آب همنوردان وتشنگی بیش از حد ناگزیر راه خود را دور نموده، و وارد دره سمت چپ(شرقی) یال شدیم که در ابتدای آن چشمه آب خنکی قرار دارد.
گله اسب مورد اشاره را دیدیم که از چشمه و آبخورهای پایین دستِ آن بازمی‌گشتند. پس از نوشیدن آب کافی و پُر کردن تمامی ظرف‌‌های آبِ خود، در طول دره به سمت جنوب و در انتها غرب سرازیر شدیم.
راه متروکه و سخت گذری در امتداد نهر آب، ما را تا محل صرف صبحانه هدایت کرد.
در ساعت ۱۸:۳۰ به محل صرف صبحانه(دو شاخه شدن دره) و با عبور از همان راه منتهی به باغات، در ساعت ۱۹:۲۰ به کنار ماشین‌ها رسیدیم.
سایر توضیحات جهت صعود به قله اسب گیرون:
* با احتساب اختلاف ارتفاع مبدا و قله و بده‌بستان قله کوچک و چند تپه کوتاه‌تر، مجموع ارتفاع صعود و فرود ما بالغ بر ۱۸۰۰ متر بوده است. که می‌توان این قله را با احتساب فقدان راه پاکوبِ مناسب در شمار قله‌های سنگین دسته بندی نمود.
* قله زرینه‌کوه در گوشه جنوب غربی و قله دماوند پوشیده از ابر در قسمت شمال غربی، قابل رویت بود.روستاهای شمالی یال(مذکور در بالا) تماماً دیده می‌شدند.
* قله کوتاه‌تری در شرق و بالای روستای مومج قابل رویت بود که در گزارشات مختلفی به نام اسب‌گیرون،کلا‌هون و….از آن نام برده شده است.
* دو قلوی صخره‌ای قره‌داغ شرقی و غربی نیز که مشابهت زیادی به سرخاب‌های دره وارنگرود دارد در غرب این قله قرار دارد.
* بهتر است پس از عبور از روستای سیدآباد واقع در جاده فیروزکوه از نرم‌افزارهای مسیریاب (wase، نشان و یا بلد) و با انتخاب مقصد «روستای مومج» استفاده کنید تا خروجی نامتعارف و فاقد تابلوی آن را از دست ندهید.
گزارش : آقای علی ملک
تایپ: خانم فریده پویان
پیشنهاد می کنیم این مطالب را هم بخوانید
This Post Has 0 Comments