رخ غربی قله دماوند و خطرات آن

دوستانی که مسیر غربی را زیاد رفتند به خوبی با خطرات این مسیر واقفند.

دره طولانی و شن اسکی این مسیر در شرایط آب و هوایی مساعد بستری مناسب برای فرود سریع از قله تا پناهگاه است.

اما در هوای سرد، بستر مسیر یخ زده و علاوه بر دشواری در سرازیر شدن از آن به عنوان قیفی فاقد اصطکاک کافی عمل میکند به طوری که از فاصله بسیار دور سنگ از زیر پای کوهنوردان بالادست رها شده و به کوهنوردان بیخبر از همه جا در پایین دست اصابت میکند بدون آنکه هیچ فریاد هشدار دهنده ای شنیده شود.

در سال ۸۸ من در بازگشت از این مسیر دست یکی از همنوردان خسته از صعود را گرفته بودم و به فاصله نیم متر از یکدیگر در حال پایین رفتن بودیم که ناگهان سنگی با سرعت نزدیک به حد از بین من و همراهم به طرز معجزه آسایی عبور کرد.

ما که شانس آورده بودیم اما فردای آنروز(جمعه) سنگی به سر کوهنوردی خورد که از فرط خستگی در قسمت پایین قیف دراز کشیده بود و متاسفانه به طرز فجیعی موجب مرگش شد.

موارد زیاد دیگری از جرح و شکستگی پا هم بعدا اتفاق افتاد.

دوستان جوانتر فریب راحتی مسیر پارکینگ تا پناهگاه را نخورند و حتما با آگاهی و درایت کامل راه غربی را (به ویژه در راه بازگشت) در پیش گیرند.